حسینیه و مانند آن محل عبادت نیست بلکه محل عزاداری است ولی خانقاه نوعی محل عبادت است در برابر مسجد.
مانعی ندارد.
علتش این است که سنگریزه ها تماما متعلق به آن سرزمین است و اگر قرار باشد هر کس مقداری از آنها را از آنجا بردارد و با خود ببرد اوضاع آنجا تغییر خواهد کرد. و احتیاط در این است که به طریقی آنها را برگرداند.
با توجه به این که برای استفاده شهرداری وقف نشده است باید معادل پول آن را گرفته و به نیازمندان محل برای پرداخت آب بهاء بدهند.
توبه تنها در سقوط حد و جنبه ی حق اللهی این جرایم موثر است ولی به خاطر جنبه عمومی جرم و لکه دار کردن امنیت و عفت جامعه حاکم شرع اگر مصلحت ببیند می تواند آنها را تعزیر کند و اگر آسیبی به فرد مورد تجاوز رسیده باشد دیه آن بپردازد.
رشد فکرى و جسمى دختران سریع‌تر از رشد پسران صورت می‌گیرد به همین سبب سنّ بلوغِ دختران پایین‌تر از پسران است.
درست است که قدرت بیان باعث معرفى شخص است امّا اگر کسى بیانى نداشت و مقام علمى او مجهول ماند و بعد از فحص نیز مقام علمى او روشن نشد مردم نسبت به او وظیفه‌ای ندارند، مانند گنجى است که شناخته‌نشده و کسى در برابر آن گنج وظیفه‌ای ندارد.
اولاً، مراجع تقلید در اصول مسائل یک فتوا دارند و اگر اختلافى هست در جزئیات است. ثانیاً، این اختلاف به خاطر دور ماندن ما از زمان حضرات معصومین (علیهم‌السلام) است; زیرا روایاتى که از آن بزرگواران نقل‌شده، به‌وسیله اشخاصى است که بعضى، آن اشخاص را افراد مطمئن و بعضى ممکن است همه آنها را مطمئن ندانند. البتّه مراجع نهایت کوشش خود را در شناخت آنان انجام می‌دهند، ولى ممکن است نظر همه یکسان نباشد. به‌علاوه فهم کلمات معصومین (علیهم‌السلام) با گذشت این‌همه زمان آسان نیست و گاه در آن اختلاف‌نظر پیدا می‌شود؛ و این، رمز اختلاف فتاواست.
چنانچه تحقیق کافی نکرده قضا دارد ولی کفاره ندارد.
ترک عمدى روزه در ماه مبارک رمضان کفّاره دارد و گناه بزرگى است ولى اگر یقین داشته که در آن شرایط روزه بر او واجب نیست، کفّاره ندارد.
در حال حاضر شما مکلّف به روزه نیستید، احتیاط واجب آن است که اگر قدرت دارید براى هرروز به اندازه یک مد طعام (750 گرم گندم) به شخص نیازمندى بدهید. همچنین براى ایّام گذشته که روزه نگرفته‌اید و تا سال بعد هم توانایى بر روزه نداشته‌اید.
زیرا شکرانه یک ماه توفیق روزه ماه رمضان است و تعبیر به فطر به خاطر وجوب افطار کردن در آن روز است.
