خواندن صیغهی عقد دائم بهشرط محرمیت
صيغه عقدى بهصورت دائم بين زوجين خواندهشده و در ضمن آن شرط شده كه اين صيغه فقط براى محرمیت است، آیا اين صيغه با اين قيد درست است؟
عقد مذكور صحيح است، ولى اين شرط خالى از اشكال نيست.
عقد مذكور صحيح است، ولى اين شرط خالى از اشكال نيست.
هرگاه در عقد شرط كرده باشند كه زن بکارت داشته باشد و بعد خلاف آن معلوم شود مرد میتواند ازدواج را به هم زند و معمولاً در محیطهای ما، شرط بکارت بهعنوان شرط ضمنى و از پیش توافق شده است و معناى فسخ این است که بگوید من عقد را فسخ کردم یا به هم زدم و به هر زبانى باشد کافى است و بايد تفاوت مهر باكره و غير باكره را در نظر بگيرد يعنى اگر مهر دختر بهعنوان باكره پانصد سكه باشد و در صورت غير باكره بودن 300 سكه به نسبت 200 سكه از مهر او كم میشود.
در فرض سؤال عقد باطل نيست ولي مرد بايد بهشرط عمل کند.
زن میتواند در ازدواج موقّت شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند و تنها لذّتهای ديگر ببرد، ولى اگر بعداً به اين امر راضى شود مانعى ندارد.
اطفال مریض و ناقص و مانند آن را نیز شامل میشود، مشروط بر اینکه انسان محسوب شود.
اين شرطِ صفت نيست و شرطِ فعل است و تخلّف آن موجب جواز فسخ نمیشود ولى اگر شرط شود كه معتاد نيست و بعد خلاف آن ظاهر شد طرف مقابل میتواند عقد را فسخ كند.
این شرط ازنظر فقهی صحیح نیست ولی گاهی عناوین ثانویه ایجاب میکند که حکومت ازدواج مجدد را محدود سازد.
چنین شرطی خلاف احتیاط است.
در ازدواج دائم اشکال دارد و احتیاط واجب در ترک چنین شرطی (از طرفین) است، درهرصورت عقد صحیح است.
در ازدواج موقّت اشکال ندارد و عقد صحیح است.