كفن را به‌طور متعارف از واجب و مستحب مىتوان از اموال ميّت برداشت، هرچند صغير داشته باشد، امّا زائد بر متعارف را نمىتوان از حقّ صغير برداشت، مگر اينكه وصیت كرده باشد، كه در اين صورت مىتوان مقدار اضافى را از ثلث حساب كرد.
بسيارى از فقها معاملات زير را مكروه شمرده اند و بهتر است از آنها اجتناب شود: صرّافى و هر كارى كه ممكن است انسان را به رباخوارى يا ساير اعمال حرام بكشاند. كفن فروشى هرگاه به صورت شغل و حرفه درآيد. معامله با افراد پست و كسانى كه اموالشان مشكوك است، هر چند ظاهراً اموالشان حلال باشد.4- معامله بين اذان صبح و اوّل آفتاب.5.هرگاه كسى اقدام به خريدن چيزى كرده و هنوز معامله او تمام نشده ديگرى داخل معامله او شود.
چنانچه کفن را باز نکنند و احترام میت حفظ شود، مانعى ندارد.
کسانى که قبر یا کفن از قبل براى خود تهیّه می‌کنند چنانچه سال بر آن بگذرد خمس دارد.
این مصداق سقط است و نبش قبر رجحانی ندارد و جایز نیست و دفن در زمین موات مانعی ندارد.
نبش قبر او جایز نیست و باید قیمت آن را بدهند.
چنانچه هیچ‌کدام از این امور انجام‌نشده و میت تازه دفن شده و جسد متلاشی نشده است، قبر را نبش کنند و اعمال را انجام دهند و اگر بدن متلاشی‌شده کافی است نماز را بر قبر بخوانند و تکلیف دیگری ندارند.
جواز نبش قبر میّت در صورت غصبی بودن کفن تا زمانى است كه كفن قابل‌استفاده باشد ولى اگر تا آن زمان پوسیده‌شده و يا قابل‌استفاده نباشد، ديگر نبش قبر جايز نيست و بايد مثل يا قيمت آن را به صاحبش داد. البته در مورد زمين و يا كفنى كه قابل‌استفاده است اگر صاحب آن به پولش راضى شد اولياء ميّت بايد مبلغ را بپردازند مگر آنكه مالك بخواهد اجحاف كند كه در این‌گونه موارد نيز می‌توان نبش قبر كرد.
درصورتی‌که از هم متلاشی نشده باشد قبر را نبش کرده و مراسم را انجام دهند و در صورت متلاشی شدن، نماز را بر قبر بخوانند.
هرگاه خوف اين باشد كه دشمن قبر میت را بشكافد و بدن او را بيرون آورد و يا به آن آسيب رساند، چنانچه ممكن باشد بايد او را با رعایت شرایط زیر به دريا بيندازند. او را غسل دهند و حنوط و کفن کنند و نماز بخوانند بعداً او را در چیزى که حیوانات آبى نتوانند به بدن او دست یابند بگذارند و در آن را محکم کنند و به دریا بیندازند و اگر این هم ممکن نشود چیز سنگینى به‌پایش ببندند و به دریا بیفکنند و واجب است او را تا ممکن است در جایى بیندازند که فوراً طعمه حیوانات دریا نشود.
هرگاه كسى در كشتى بميرد چنانچه بدن او فاسد نمىشود و بودنش در كشتى مانعى ندارد بايد صبر كنند تا به خشكى برسند و او را در زمين دفن نمايند وگرنه بايد او را غسل دهند و حنوط و كفن كنند و نماز بخوانند بعداً او را در چيزى كه حيوانات آبى نتوانند به بدن او دست يابند بگذارند و در آن را محكم كنند و به دريا بيندازند و اگر اين هم ممكن نشود چيز سنگينى به پايش ببندند و به دريا بيفكنند و واجب است او را تا ممكن است درجایی بيندازند كه فوراً طعمه حيوانات دريا نشود
کفن زن بر عهده شوهر است، هرچند از خودش مال داشته باشد و زنى كه طلاق رجعى گرفته هرگاه پيش از تمام شدن عدّه بميرد، کفن او نيز بر شوهر است.
