مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که لباس‌های بچّه نجس نباشد، اشکالى ندارد.

به این صورت پاک نمی‌شود ولیکن اگر از نزد شما برود و احتمال بدهید که در غیاب شما دهان خود را آب‌کشیده کافی است.

اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.

در فرض سؤال اگر عمداً فرورود روزه را باطل می‌کند.‌

شست و شوى دهان با آب يا دارو: 1- اگر آن را بیرون بریزد روزه صحیح است. 2- اگر از اوّل بداند بی‌اختیار فرو می‌رود و چنین شود روزه‏ باطل است و كفّاره نیز دارد. 3-اگر برای وضو آب در دهان کند و بی‌اختیار فرورود روزه‌اش صحیح است ولی اگر برای خنک شدن یا بدون هدف باشد روزه باطل است و فقط قضا دارد. 4- اگر فراموش كند روزه است و آب را فروبرد روزه‌اش باطل نیست.

در فرض سؤال روزه صحیح است.‌

خونى كه از لثه يا جاى ديگر دهان بيرون مى‏آيد هرگاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فروبردن آب دهان نيز در اين صورت جايز است، ولى عمداً اين كار را نكند.

این کار مبطل روزه نیست ولی سزاوار است روزه‌دار از آن بپرهیزد.

اگر دهان به‌خوبی شستشو داده شود که اجزاى غذا باقى نماند - حتی اگر بو و طعم غذا باقی باشد- روزه صحیح است.

اگر ذرات ریزی در دهان باشد یا به دندان‌ها چسبیده باشد که صدق خوردن نکند اشکال ندارد اما احتیاط آن است که از خواندن نماز همراه با شکلات و مانند آن پرهیز کنند.

باطن بدن نجس نمی‌شود.

به محدوده بین مخرج حرف {خ} تا لب‌ها فضای دهان گفته می‌شود.