مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دیه مانند سایر دیون است و واجب است که از اصل مال او بپردازند ولی چنانچه اصل مال برای پرداخت دیه کافی نباشد ورثه وظیفه‌ای ندارند.

هر زمان ‌که توانست به‌صورت تدریجی یا یکجا بپردازد و چنانچه به این صورت نیز ممکن نیست به هر مقداری که توان دارد عمل کند و اگر نتواند استغفار كند.

هرگاه هیچ‌یک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه می‌تواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه می‌تواند به‌جا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.

در فرض سؤال به ورثه بدهند.

در صورتی که مهریه مطالَب باشد می تواند، ولی سزاوار است این کار را نکند.

مرد وظیفه دارد شرعاً نفقه همسر را بپردازد و بهتر است با زبان خوش و با مهربانی و ملایمت وی را نصیحت نمایید.

هرگاه خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد و بعد بفهمد مقدار حرام بيشتر از خمس بوده، بنا بر احتياط واجب بايد مقدارى را كه مى‏داند از خمس بيشتر بوده به مصرفى برساند كه هم مصرف خمس باشد و هم صدقه.

بخشی از کفاره نذر و بخشی از کفاره روزه را انجام می‌دهد و اگر قابل‌تقسیم نیست کفاره روزه مقدم است.

1-درصورتی‌که امیدى به پرداخت فاضل دیه در آینده نزدیک نباشد، حکم قصاص تبدیل به دیه می‌شود. 2- درصورتی‌که عدم اجراى قصاص واقعاً مشکل‌آفرین بوده باشد، پرداختن فاضل دیه از بیت‌المال بی‌مانع است.3- جایز نیست.4- در صورت احتمال یسار در آینده دور، تبدیل به دیه می‌شود.

جایز نیست.‌

خمس آن را می‌تواند جزو صدقه حساب کند.

احتیاط واجب آن است که کفّاره را مطلقاً به واجب النّفقه ندهد.