مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه مرد بعد از عقد بفهمد كه زن او يكى از هفت عيب زير را دارد می‌تواند عقد را فسخ كند: 1- ديوانگى 2- بيمارى خوره 3- بيمارى برص (پيسى) 4- كور بودن 5- شل بودن به‌طوری‌که آشكار باشد. 6- افضا شدن (يعنى راه بول و حيض او، يا راه حيض و غائط او، يكى شده باشد و به‌طور كلّى پارگى طورى باشد كه قابل‌استفاده براى آميزش جنسى نباشد). 7- گوشت يا استخوان يا غدّه‏اى در او باشد كه مانع نزديكى شود.

در این موارد، زن باید به حاکم شرع مراجعه کند و حاکم یک سال به مرد مهلت می‌دهد اگر درمان شد ازدواج باقى است، در غیر این صورت زن می‌تواند نکاح را فسخ کند و احتیاج به طلاق نیست و به فرض که مرد بعدازآنکه خوب شود قابل بازگشت نیست مگر به‌صورت ازدواج جدید.

درصورتی‌که آگاهى بر این امر نداشته، می‌تواند فسخ کند مگر این‌که بعد از آگاهى راضى شده و با او زندگى کرده باشد.

بیمارى مزبور عنن محسوب نمی‌شود.

اگر ترس آن‌ها از سرایت بیمارى مزبور ازنظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید می‌کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.

نسبت به ترک انفاق اگر زوج اصرار داشته باشد و حاضر به انجام‌وظیفه شرعى نشود حاکم شرع می‌تواند زوجه را مطلقه سازد و یا حقّ او را از زوج بگیرد و نسبت به اتّهام عنین بودن اگر این امر از ابتداى زوجیت بوده و زوج حاضر به آزمایش نشود و بر آن اصرار ورزد باز حاکم شرع می‌تواند زوجه را مطلقه سازد. ضمناً توجّه داشته باشید هرگاه ثابت شود زوج عنین است باید یک سال مهلت داد، اگر بیمارى او خوب نشد زوجه حقّ فسخ دارد و می‌تواند نصف مهر خود را بگیرد.

احتیاط آن است که به فسخ قناعت نشود، زوج از طلاق استفاده کند و زن هم در صورت موافقت زوج، از خلع استفاده کند.

ادّعاى اين زن پذيرفته نيست؛ مگر این‌که كارشناسان مورداطمینان بر اين معنى گواهى دهند. كه در اين صورت حاكم شرع مدّت يك سال ديگر به شوهر مهلت می‌دهد تا خود را معالجه كند اگر معالجه نكرد زن حق فسخ را دارد؛ مشروط بر این‌که تاکنون رضايت به اين ازدواج نداده باشد.

ازدواج او با زن مسلمان باطل است و اگر زن این حکم را بداند، فرزند آن‌ها نامشروع است ولی اگر نمی‌دانسته فرزند مشروع است.

در فرض سؤال عقد باطل نيست ولي مرد بايد به‌شرط عمل کند.

هرگاه زن هزینه‌های لازم را از مرد مطالبه نماید و شوهر به‌صورت متعارف پرداخت نمی‌کند، می‌تواند هرروز به‌اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد و احتياط واجب آن است كه اين كار با اجازه حاكم شرع باشد و اگر مجبور شود كه خودش معاش خود را تهيّه كند در موقعى كه مشغول كار است اطاعت شوهر بر مواجب نيست.

مرد حق ندارد زن دائمى ‏خود را طورى ترك كند كه نه مانند زن‏ شوهردار باشد نه بى‏شوهر، ولى واجب نيست هر چهار شب یک‌شب نزد او بماند، ولى اگر همسرهاى متعدد دارد بايد در ميان آن‌ها از اين جهات با عدالت رفتار نمايد كه شرح آن در کتاب‌های مفصّل فقهى آمده است.