حکم نکاح در صورت بیماری پیسی مرد
زوجه‌ای به علّت بیمارى پیسى زوج (بیمارى برص که در هر دو پا و هر دو دست اوست) از تناول غذا با زوج و نیز در انجام وظایف زناشویى با او کراهت دارد. حال با توجّه به این‌که بیمارى زوج مسلّم و مبتنى بر گواهى پزشکى قانونى است و با عنایت به این‌که اقوام و خویشاوندان زوجه به لحاظ بیمارى زوج محدودیّت شدیدى در رفت‌وآمد خود قائل شده‌اند و تقریباً قطع رابطه نموده‌اند و حتّى مردان آن‌ها حاضر به دست دادن با زوج نیستند، آیا چنین وضعیّتى براى زوجه «عسر و حرج» محسوب می‌شود؟
اگر ترس آن‌ها از سرایت بیمارى مزبور ازنظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید می‌کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.
