مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید فامیلی واقعی گفته شود یا اگر کسی به نام دیگری مشهور است آن نام ذکر شود و یا به صورتی اشاره شود که طرفین مشخص گردند.

قرار دادن وکالت برای خود یا فرد ثالث در عقد ازدواج اشکال ندارد، بعداً نیز می‌توان آن را در ضمن معامله دیگرى، هرچند بعد از ازدواج باشد، قرارداد.

طلاق حکم است نه حق، لذا چنین شرطی باطل است.‌

می تواند ملتزم شود که این حقوق را مطالبه نکند ولی اسقاط آن جایز و صحیح نیست.‌

در صورتی که مسلم باشد عقد موقت بذل مدت نشده است عقد دائم باطل است و باید صیغه عقد را مجددا بخوانند و اگر مشکوک باشد قول کسی که می گوید بذل شده است مقدم است.‌

ضمان جریره هم در مورد شخص حقیقى ممکن است، و هم شخص حقوقی .

شرط هایی که به طور مسلم بین طرفین قبل از عقد گذاشته می شود و عقد را بر اساس آن می خوانند واجب است مراعات شود هر چند هنگام خواندن عقد تکرار نشوند.‌ بنابراین اگر مرد  قبل از عقد شرط را قبول کرده (شرط مبنی علیها العقد) باید طبق آن عمل کند، البته در صورت تخلف زن حق فسخ ندارد.‌

مفسد عقد نبوده و عقد باطل نیست.‌

اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آن‌ها بخوانند و بعداً آن‌ها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.

از عقود لازم است که بدون دلیل هیچ‌یک از دو طرف حق به هم زدن آن را ندارند.‌

عاریه نیز مثل ودیعه عقدی جایز است که هرکدام از معیر و مستعیر هر وقت خواست می‌تواند مال را پس بگیرد یا پس بدهد.

اگر با علم به مسئله (حرام بودن عقد ازدواج در حال احرام) همسری را در حال احرام برای خود عقد کند، آن همسر بر او حرام دائمی می‌شود ولى اگر با جهل به مسئله چنين كارى كند، عقد باطل است، امّا حرام ابدى نمى‌شود، هرچند احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.