درختی وقف در زمین دیگری و فوت واقف
درختی وقف بوده و صاحبش فوت شده و آن درخت در زمین دیگری است یعنی صاحب زمین کس دیگری است و زمینش را لازم دارد حال چکار باید کرد؟
تابع قرارداد است و اگر قرار این بوده که برای همیشه درخت بماند، نمی توان قطع کرد.
تابع قرارداد است و اگر قرار این بوده که برای همیشه درخت بماند، نمی توان قطع کرد.
با اجازه کسانی که برای آنها وقف کرده اشکالی ندارد.
اين کار جايز نيست، مگر اينکه هنگام وقف آن اشياء، چنين چيزي شرط شده باشد يا اين کار در محل متعارف بوده باشد که وسایل مسجد وقف عام است و واقف بر اساس عرف محل وقف کرده باشد.
سابقه بدى كه در عصر ما براى برخى موقوفات پيدا شده و از صورت اصلى خارج و خريد و فروش گرديده، باعث سلب اطمينان بعضى از مردم شده است؛ اميدواريم با برنامه ريزى صحيح براى حفظ موقوفات و صرف درآمد آن طبق نيّت واقف، اين بدبينى برطرف و اطمينان كامل ايجاد شود.
منظور از ارشد، ارشد بر حسب سن است، مشروط بر این که هوش و عقل کافى براى تولیت وقف داشته باشد و اگر ارشد بر حسب سن ، رشد فکرى کافى براى اداره وقف ندارد به فرد دیگرى مى رسد که واجد این شرط باشد.
به کسی که چیزی را وقف می کند واقف گفته می شود.
چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانيم و با صِرف عمل نيز وقف صورت مى گيرد اين هم وقف محسوب مى شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد،البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده مى شود و هم براى مراسم هاى آن منطقه اگر چه خارج از مسجد يا حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى مى توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هايى كه محتواى آن هم سو با برنامه هاى مسجد و يا حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.
در صورت سکوت نه واقف حق تعیین متولی بعدی را دارد و نه متولی بلکه باید از حاکم شرع اجازه بگیرند.
در صورتى که طبق شرط واقف عمل شود و افرادى به عنوان متولّى تعیین گردند و داراى صلاحیت باشند حاکم شرع یا مقام دیگرى حقّ دخالت براى نصب متولّى ندارد و این مورد از قبیل منصوص التّولیه است.
اگر متولّى داشته باشد حرف او مقدّم است والاّ حاكم شرع فردى را به عنوان متولّى آن محل منسوب می كند تا او رسيدگى نمايد.مهمترين امر در مساجد و حسينيه ها و امثال آن اتّحاد مردم، متولّى، واقف، هيأت امناء و امام جماعت است و تا حد امكان بايد با همكارى و گذشت جلوى ايجاد اختلاف را گرفت.