در صورتی که یقین داشته باشد سبب سقط بچه نزدیکی است دیه تعلق می گیرد و از دیه چیزی به پدر و مادر نمی رسد.(پدر و مادر باید مشترکا دیه را بپردازند)
در عصر و زمان ما که مي توانند جنس اصلي و غالب فرد را تشخيص دهند و با عمل جراحي آن جنسيت را تقويت و آشکار کنند خنثاي مشکله بسيار نادر است و در فرض مساوي بودن هر دو جنسيت، حذف يکي با عمل جراحي اشکال ندارد ولي در افرادي که جنس غالب آنها مشخص است بايد همان جنسيت را تقويت کنند و تغيير جنسيت صوری براي آنها و افراد سالم و عادي جايز نيست.
انسان بايد هميشه به خداوند قادر مهربان اميدوار باشد و آنچه را او دستور داده از نماز و روزه و حجاب و ساير وظايف دينى انجام دهد و از رحمت واسعه او مأيوس نباشد، كه ناامیدی از گناهان كبيره است؛ و هیچ‌کس حق ندارد به بهانه افسردگى وظايف شرعى خود را ترك كند; مگر اينكه براثر افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد.
۱. اين كار براى پزشك و ساير مسلمانان در موارد وجوب، واجب است.۲. حداقل لازم در موارد احساس خطر براى اعتصاب‌کننده غذا جايز است.۳. در موارد وجوب ديه ندارد.۴. براى طبيب تفاوتى ندارد.۵. هرگاه جان بيمار درخطر نباشد، طبيب نمی‌تواند او را مجبور به غذا خوردن كند; مگر در مواردى كه مصالح مهم كشور و جامعه اسلامى در ميان باشد.
اگر اين محلول مست‌کننده بوده باشد، هرچند مستى خفيف بياورد، حرام است; مگر در مواردى كه داروى منحصربه‌فرد باشد.
تنها در صورت ضرورت چنين آموزشى جايز است.
تمام الکل‌هایی كه درجه غلظت آن بالاست و به خاطر غلظت آن قابل شرب نيست، هرچند مواد سمّى در آن نباشد پاك است؛ و فرقى ميان الكل طبی و صنعتى از اين نظر نيست; امّا الکل‌هایی كه درجه غلظت آن در حدّى است كه قابل شرب است ازنظر طهارت اشكال دارد.
استفراغ نجس نيست، مگر اينكه بدانيد خونى همراه آن است؛ و تفاوتى بين بچه و بزرگ، دختر يا پسر نیست.
الکل‌هایی كه به‌صورت فعلى قابل شرب نيست و بايد آن را رقيق كرد نجس نیست; ولى اگر به‌صورت کنونی‌اش قابل شرب باشد نجس است (بنا بر احتياط واجب) و اگر مشكوك باشد آن نيز پاك است.
