مقدار رد مظالم قابل دریافت توسط فقیر
تا چه مقدار می توان به فقیر به عنوان رد مظالم پول داده شود؟
در مورد رد مظالم جایز نیست مازاد بر موونه سال بگیرد و هرگاه اضافه از نیاز بگیرد باید مقدار اضافه را به فقیر دیگری بدهد.
در مورد رد مظالم جایز نیست مازاد بر موونه سال بگیرد و هرگاه اضافه از نیاز بگیرد باید مقدار اضافه را به فقیر دیگری بدهد.
در فرض سؤال، واجب نیست و با افطاری دادن، کسی نانخور محسوب نمیشود.
تعویض صدقات با پول دیگر درصورتیکه کسری در آن نشود اشکالی ندارد.
به مقدار کم که معمول است مانعی ندارد.
پرداخت پول بجای طعام کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان میکند.
احتياط واجب آن است كه به فقير بيشتر از مخارج سالش و كمتر از يك صاع (تقريباً سه كيلو) داده نشود.
درصورتیکه جان مسلمانان درخطر باشد، نجات آنها به مقدار تمکّن واجب کفایى است. ولى اگر در رنج و زحمت باشند، نه خطر مرگ، رسیدگى به وضع آنها مستحب مؤکّد است.
كسى كه براى كفّاره روزه، اطعام شصت فقير را انتخاب كرده بايد به هرکدام يك مد طعام (تقریباً 750 گرم) بدهد و نمیتواند چند مد را به يك نفر بدهد، مگر اينكه دسترسى به شصت فقير پيدا نكند، ولى اگر اطمينان داشته باشد كه فقير طعام را به عيالات خود مىدهد و با آنها میخورد، میتواند براى هر يك از عيالات او، هرچند صغير باشند، يك مد به آن فقير بدهد.
در فرض سؤال فقیر محسوب میشود و فقير كسى است كه نيازمند تأمين مخارج سال خود و خانوادهاش است و چيزى هم ندارد كه بهطور روزانه قادر به تأمين هزينه زندگىاش باشد.
مستحب است شخص فقيرى كه فقط بهاندازه يك صاع (تقريباً سه كيلو) گندم يا مانند آن دارد زكات فطره را بدهد و چنانچه عيالاتى داشته باشد و بخواهد فطره آنها را بپردازد، میتواند آن يك صاع را بهقصد فطره به يكى از آنان بدهد و او هم با همین قصد به ديگرى مىدهد تا نفر آخر و بهتر است بعداً آن را به كسى بدهند كه از خودشان نباشد و اگر يكى از آنها صغير است ولى او بهجای او بگيرد و بعد به شخص ديگرى دهد.
درصورتیکه نیاز قطعی به آن چیز داشته باشند مانعی ندارد.
درصورتیکه جان بيمار درخطر باشد يا احتمال خطر بدهد نبايد از مداوا خوددارى كند.