مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اين كار جايز نيست و احتياط آن است كه آن را برگردانند.

هرگاه كسى نذر كند اگر فلان حاجتش روا شد حج بجا آورد و قبل از روا شدن آن از دنيا برود، قضاى نذر لازم نيست؛ امّا اگر بعد از روا شدن حاجت و درحالی‌که مى‌توانسته به حج رود، از دنيا برود، بايد ورثه او آن را قضا كنند، يا براى او اجير بگيرند و احتياط آن است كه پول آن را با رضايت ورثه (اگر همه كبير باشند) از اصل تركه بردارند.

چنين نمازى صحيح است و اعاده ندارد.

اگر کالای خاصی را نذر کرده باید همان را تهیه کند مگر اینکه اختلاف قیمت فاحش شود که به مقدار قیمتی که در ذهن داشته انجام میدهد.

در صورتی که به صورت نذر بوده و صیغه نذر را ولو به فارسی خوانده باشند تبدیل آن جایز نبوده و کفایت از نذر نمی کند و باید مجددا طبق نذر عمل کنند.‌

شخصى كه قصد كرده تا پايان روز ترويه (هشتم ذی‌الحجه) در مکه اقامت كند و به تصوّر این‌که از آغاز ورودش تا روز هشتم ذی‌الحجه ده روز خواهد بود نمازهايش را تمام خوانده، سپس متوجّه شود كه ده روز اقامت نخواهد داشت، بايد نمازها را شكسته بخواند و آنچه را تمام خوانده قضا كند.

عمل او طبق فتواى مرجع تقليدش درست بوده است و نيازى به قضا نيست.

همین که بداند طبق وظیفه نماز نذر را بجا می آورد کفایت می کند و لازم نیست نیت را به زبان بیاورد . نذر به انجام واجبات نیز تعلق می گیرد و در صورت ترک واجب علاوه بر اینکه معصیت کرده باید کفاره نذر نیز بپردازد.

باید قدر متیقّن را بگیرد یعنی همان حدّ معین را معیار قرار دهد.

قربانى در حج بذلى بر عهده دهنده پول (باذل) مى‌باشد، ولى کفارات بر عهده وى نيست، هرچند احتياط مستحب آن است كه کفارات غیرعمدی را بپردازد؛ و اگر باذل پول قربانى را ندهد و حاجى حيوانى براى قربانى یا پول آن را، نداشته باشد بايد سه روز در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگيرد.

در این مسئله فرقى میان مرد و زن نیست.