هرگاه در هواى صاف به‌واسطه تاريكى يقين كند مغرب شده و افطار كند بعد معلوم شود مغرب نبوده، باید قضا نماید و کفاره ندارد.
اگر بعد از تحقيق يقين كند صبح نشده و چيزى بخورد، بعد معلوم شود كه صبح بوده، روزه صحیح است و اگر ماه رمضان باشد قضا واجب نيست.
واجب است که بر روی شکم نخوابد و اگر عمداً خوابید و جنب شد روزه‌اش باطل است و بنا بر احتیاط واجب باید کفاره عمد بدهد.
افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه كنند، بلكه بايد ببينند افراد معمولى در چه مورد يقين به طهارت يا نجاست پيدا مىكنند و به همان ترتيب عمل كنند و براى ترك وسواس، بهترین راه، بىاعتنايى است.
كسانى كه گرفتار حالت وسوسه مىشوند و زود يقين به نجس بودن چيزى پيدا مىكنند و يا به هنگام آب كشيدن چيز نجس به‌آسانی يقين به پاكى پيدا نمىكنند، يقين آن‌ها اعتبار ندارد و مىتوانند همانطور كه ديگران يقين پيدا مىكنند قناعت كنند.
آنچه غیر از یقین باشد شک است و ظن احتمال قوی‌تر را می‌گویند.
مترادف نیست ولی نزدیک به هم ازنظر مفهومی هستند و هر دو اکثراً معتبرند.
اگر به مبانی مساله کاملا آشناست و به یقین می رسد در آن می تواند به نظر خود عمل کند.
