مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ارث او به امام (علیه‌السلام) یا جانشین او می‌رسد که در زمان ما باید به حاکم شرع (مجتهد یا مرجع تقلید) داده شود.

هرگاه زوج یا زوجه از دنیا برود و وارث دیگرى نباشد، اگر زوجه از دنیا برود تمام مال از آنِ زوج است و اگر زوج از دنیا برود، یک‌چهارم مال از آنِ زوجه و بقیّه به امام (علیه‌السلام) تعلّق مى‌گیرد؛ و در زمان ما باید به دست حاکم شرع برسانند؛ و اگر واقعاً آن زن نیازمند باشد، حاکم شرع مى‌تواند همه یا قسمتى از آن را به او بازگرداند.

اگر صاحب‌مال بميرد و چند وارث داشته باشد، امانت‌دار بايد مال را به همه ورثه بسپارد، يا به كسى كه وكيل همه آنان باشد بنابراين، اگر تمام مال را فقط به يكى از ورثه بدون اجازه ديگران بدهد ضامن سهم ديگران است.

درصورتی‌که کسی که حق قصاص دارد از دنیا برود این حق به ورثه‌اش منتقل می‌شود (غیر از همسر) و اگر توافق بر دیه شده، دیه به همه ورثه تعلق می‌گیرد (حتی همسر) و در اگر قاتل تنها وارث باشد حق به امام منتقل می‌شود.

درصورتی‌که واقعاً مرگ مشكوك باشد نبش قبر براى تحقيق مانعى ندارد.

مقدار واجب کفن و هزينه واجبات ديگر مانند غسل و حُنُوط و دفن را از اصل مال برمى‏دارند و احتياجى به وصیت ندارد و اگر میت مالى نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب شخصی که میت واجب النفقه او است هزینه را بدهد ولی اگر راه دیگری نباشد از بيت‏المال مى‏دهند.

هرگاه كسى از دنيا برود درحالی‌که زكات واجب بر ذمّه اوست و هم بدهى به مردم دارد، چنانچه مالی که زکات به آن تعلق‌گرفته است موجود باشد، بايد اوّل تمام زكات را از مالى كه زكات آن واجب شده پرداخت نمایند و بعد دين او را ادا كنند.

وجه مزبور جنبه ارث ندارد و باید طبق ضوابط بیمه، عمل شود.

به‌هرحال باید مطابق قوانین و مقررات عمل نمایید و تا تکلیف آن روشن نشده از تصرف در آن اجتناب کنید.

مخارج بیمارى پدر بر عهده خود اوست و از ترکه برداشته می‌شود مگر اینکه بعضى از فرزندان یا غیر آنها به میل خود آن را پرداخته باشند.

اگر در زمان حیات به نام او کرده و یا اینکه فرزند ساکن آن باشد، سایرین حقی در آن ندارند.

اگر قبلاً به‌عنوان مهریه پذیرفته‌شده، ملک عروس است و نمی¬توان آن را جزء سهم‌الارث قرارداد؛ مگر اینکه در همان زمان شرط کند که معادل آن از ارث پسر کسر شود و پسر نیز پذیرفته باشد.