در فرض سؤال فرزندان به خاطر اینکه نمی‌دانسته‌اند حلال‌زاده‌اند و اگر زن از همسر قبلی دخترى دارد به این مرد محرم است و پسران مرد نیز با زن محرمند.
درصورتی‌که به‌قصد لذت بوده باشد جایز نیست.
ایجاد نشاط مجوّز دروغ گفتن نیست.
در فرض سوال کافی نیست و باید اجازه محرز باشد.
در صورتی که کار گسترده ای در زمینه ایجاد مفاسد کرده باشد ممکن است مصداق مفسد گردد و اگر محدود است تنها تعزیر کافی است.
با توجه به اینکه این امور موقت است و در مدت کوتاهی انجام می شود و برای کل جامعه مفید و ثمر بخش است، مانعی ندارد.
در مواردی که جایز است و فوایدی دارد برای پدید آورندگان حق ایجاد می کند.
اموری که مورد نیاز قبرستان است و مزاحمتی برای دفن اموات ندارد مانعی ندارد و لازم است درآمد آنها صرف موقوفه و خدمات آن برای اموات شود.
هر گاه این کار را یکی دوبار انجام دهند محارب و مفسد نیستند ولی هر گونه خسارتی حاصل شود بر عهده آنان است و چنانچه منجر به مرگ کسی شود می توان آنها را اعدام نمود و اگر این کار تکرار شود علاوه بر لزوم جبران خسارت وارده مصداق مفسد و محارب خواهد بود.
درصورتی‌که آن دارو منحصربه‌فرد نباشد و بیمار جنبه اورژانسى نداشته باشد، استعمال آن دارو روى انسان جایز نیست و در صورت استفاده آن ضمان آور می‌باشد امّا اگر دارو منحصربه‌فرد است و استعمال آن ضرورى به نظر می‌رسد و احتمال نجات بیشتر از احتمال خطر است، باید آن را در مورد بیمار به کاربرد؛ و ضمان آور نمی‌باشد
درصورتی‌که این کار براى معالجه اجتناب‌ناپذیر باشد و از مریض یا اولیاى او اجازه گرفته باشد، ضامن نیست. در غیر این صورت ضامن است.
مرد گناه كرده و مستحق تعزير است؛ لكن در فرض مسئله ضامن ديه آن زن نيست.
