اگر به‌صورت ایستاده ذکر سجده را می‌خوانده‌اید احتیاطاً اعاده نمایید.
در فرض سؤال احتیاط این است که نماز را اعاده کند.
بنا را برطرفی که به ذهنش نزدیک‌تر است می‌گذارد و بعد از نماز مسئله را می‌پرسد اگر درست عمل کرده بود نماز او صحیح است و الا اعاده کند.
باید نمازهای گذشته را اعاده کند ولی منظور از کمک گرفتن این نیست که آب بر کف دستش بریزد و خودش شستشو دهد بلکه منظور این است که آب بر اعضاء وضو بریزد و شخص دیگری او را شستشو دهد.
ازدواج او شرعا مانعی ندارد اما اگر بعد از عقد توانایی نزدیکی نداشته باشد زن حق فسخ عقد را دارد مگر اینکه مرد قبل از عقد یا هنگام عقد این موضوع و مشکل را گفته باشد و زن قبول کرده باشد.
اگر یقین دارد که این کار برای او خطر دارد نوعی خودکشی محسوب می شود.
اگر به کسی که اجرت را می دهد اطلاع دهدکه فلان مقدار اشتباه در قرائت را دارد و او راضی شود مبلغ در مقابل مقدار صحیح بپردازد مانعی ندارد.
تعبیر به حرامزاده نمی‌توان کرد ولی انسان خطاکاری است.
سلام کردن اشکال ندارد مگر اینکه بداند به سبب جواب دادن متعارف که وظیفه اوست اذیت و آزار میشود که در اینجا ترک شود.
در صورتی که شرایط امر به معروف و نهی از منکر موجود باشد، باید آن شخص را با زبان خوش نهی از منکر کرد.و در مورد شرایط امر به معروف و نهی از منکر توجه داشته باشید که امر به معروف و نهی از منکر بر تمام افراد عاقل و بالغ با شرایط زیر واجب است: 1- کسی که می خواهد امر و نهی کند باید یقین داشته باشد که طرف مقابل مشغول انجام حرام یا ترک واجبی است. 2- احتمال دهد که امر و نهی او اثر دارد، خواه اثر فوری داشته باشد یا غیر فوری، کامل یا ناقص، بنابراین اگر بداند هیچ اثر نمی کند واجب نیست. 3- در امر و نهی او مفسده و ضرری نباشد، پس اگر بداند یا خوف این باشد که امر یا نهی او، ضرر جانی یا عرضی و آبرویی یا مالی قابل توجه نسبت به او یا بعضی از مؤمنین می رساند واجب نیست، ولی اگر معروف و منکر از اموری باشد که شارع مقدس اسلام اهمیت زیادی به آن می دهد (مانند حفظ اسلام و قرآن و استقلال ممالک اسلامی، یا حفظ احکام ضروری اسلام)، باید اعتنا به ضرر نکند و با بذل جان و مال در حفظ آن‌ها بکوشد.
