منظور از زنِ صاحب عادت وقتیّه
زن صاحب عادت وقتیّه به چه کسی گفته می شود؟
صاحب عادت وقتیّه به زنى گفته می شود كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يك اندازه نباشد، مثلًا يك ماه، پنج روز و يك ماه، هفت روز ببيند.
صاحب عادت وقتیّه به زنى گفته می شود كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يك اندازه نباشد، مثلًا يك ماه، پنج روز و يك ماه، هفت روز ببيند.
زنانى كه فقط عادت وقتيّه دارند يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببينند سپس پاك شوند، ولى شماره روزهاى آن يك اندازه نباشد، بايد تمام آن را حيض قرار دهند به شرط آن كه از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد.
زنى كه عادت او در حيض كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن، تا روز دهم بنابر احتياط واجب ترك عبادت كند، اگر خون از ده روز گذشت فقط به اندازه روزهاى عادتش نفاس است و بقيّه استحاضه و عباداتى را كه در اين چند روز ترك كرده، بايد قضا كند.
هرگاه سدر و كافور به اندازه لازم پيدا نشود، بنابر احتياط واجب بايد همان مقدار كه به آن دسترسى دارند در آب بريزند و اگر آن هم پيدا نشود به جاى آن با آب معمولى غسل دهند.
كسى كه بهاندازهیکرکعت نماز وقت دارد بايد تمام نماز را به نيّت ادا بخواند، بنابراین اگر بهاندازه پنج ركعت تا مغرب وقت داشته باشد نماز ظهر و عصر را به نيّت ادا بخواند و به همين ترتيب ساير نمازها.
وقت مخصوص نماز ظهر از اوّل ظهر است تا موقعى كه بهاندازه خواندن نماز ظهر بگذرد و هرکس بهاندازهی حال خود باید رعایت نماید مثلاً شخص مسافر بهاندازه دو رکعت وقت مخصوص نماز ظهر برای او است.
وقت مخصوص نماز عصر موقعى است كه بهاندازه خواندن يك نماز به غروب باقیمانده باشد.
وقت فضیلت نماز ظهر از زمانی که سایهی شاخص رو به افزایش گذاشت شروع میشود و تا موقعى است كه سايه شاخص بهاندازه خود شاخص شود ادامه دارد (منظور سایهای است كه از ظهر به بعد پيدا میشود).
وقت فضیلت عصر از موقعى كه سايه شاخص بهاندازه خود آن است تا موقعى كه بهاندازه دو برابر آن شود.
معيار در شهرها شهرهاى معمولى است و اگر شهرى زياد در گودى يا در بلندى قرارگرفته باشد بايد مطابق شهرهاى معمولى با آن رفتار كرد، يعنى ببينيم چه اندازه مسافت سبب میشود كه در شهرهاى معمولى انسان صداى اذان شهر را نشنود و اهالى شهر او را نبينند.
الف: هرگاه بعد از نماز احتياط بفهمد كسرى نمازش درست بهاندازه نماز احتياط بوده (مثلاً در شك میان سه و چهار یکرکعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده) نمازش صحيح است.ب: اگر بفهمد كسرى نماز كمتر از نماز احتياط بوده بنا بر احتياط واجب بايد كسرى نماز را بلافاصله بهجا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.ج: اگر بفهمد كسرى نماز بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه بعد از نماز احتياط كارى كه نماز را باطل كند انجام نداده، احتياط واجب اين است كسرى نماز را بهجا آورد و اصل نماز را هم اعاده كند.