مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مستحاضه بايد بعد از غسل يا وضو فوراً مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز اشكال ندارد و در نماز نيز، مى تواند مستحبات، مثل قنوت و مانند آن را انجام دهد.

مستحب است زن نفساء در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمى‏تواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.‌

كسى كه مسائل نماز يا شکيات و سهويّات را نمى‏داند و احتمال مى‏دهد در نمازش پيش آيد بايد براى يادگرفتن این‌ها نماز را از اوّل وقت تأخير بيندازد، ولى اگر اطمينان دارد كه می‌تواند نماز را به‌طور كامل تمام كند جايز است در اوّل وقت مشغول نماز شود.

در فرض سؤال باید نماز را رها کرده و بلافاصله عشاء را شروع نمایید و بعد نماز مغرب را قضا کنید.

هرگاه مشغول نماز شود و در بين نماز بفهمد كه هنوز وقت داخل نشده، نماز او باطل است، همچنين اگر بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را پيش از وقت خوانده بايد نماز را اعاده كند

در چند صورت می‌تواند مشغول به نماز شود: 1. يقين به داخل شدن وقت پيدا كند یا اگر گمان قوى به دخول وقت از راه‌های ديگر پيدا كند نيز كفايت مى‏كند، خواه از روى ساعت صحيح باشد يا غیر آن.2. يك شخص عادل خبر از ورود وقت دهد. (فرقی بین زن و مرد نیست).3. اذان شخص وقت‏شناس و مورداطمینان نيز كافى است.

چنانچه گمان قوى داشته باشند به داخل شدن وقت مى‏توانند مشغول نماز شوند و هرگاه گمان قوی حاصل نشد، به همان مقداری که می‌توانند در هر وقتی‌که شد بخوانند.

عدول از نماز واجب به مستحب در غیر ضرورت، جايز نيست. البته هرگاه مشغول نماز واجب است و جماعت برپا شود، چنانچه وارد ركعت سوم نشده و مى‏ترسد اگر نماز را تمام كند به جماعت نرسد مستحب است نيّت خود را به نماز مستحبی برگرداند و آن را دورکعتی تمام كرده، خود را به جماعت برساند؛ و به‌طورکلی هرگاه ضرورتی پیدا شود احتیاطاً عدول به نماز مستحبی می‌کند و سریعاً آن را به پایان می‌رساند و اگر آن‌هم کافی نباشد میتوان‌ نماز را شکست و کار ضروری را انجام داد. (البته در وسعت وقت)

هرگاه پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان را گفته يا نه اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند، اعتنا به شك نكند.

اگر در وسط نماز روزانه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است و وقت نماز روزانه هم تنگ باشد، بايد نماز روزانه را ادامه دهد بعد نماز آيات را بخواند و اگر وقت نماز روزانه تنگ نيست بايد آن را بشكند اوّل نماز آيات را بخواند، بعد نماز روزانه را و اگر در بين نماز آيات بفهمد وقت نماز روزانه تنگ است بايد نماز آيات را بشكند و مشغول نماز روزانه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد بايد پيش از انجام كارى كه نماز را به هم مى زند، بقيّه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده به جا آورد.

پسر بزرگتر در وقت به نیت مافی الذمه و بعد از گذشتن وقت نماز، قضای آن را به نیابت از پدر بخواند.

هرگاه مشغول نماز مستحبی باشد و جماعت برپا شود چنانچه‏ مى‏ترسد اگر نماز خود را تمام كند به جماعت نرسد مستحب است آن نماز را رها كند و مشغول جماعت شود.