مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‏هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هايى را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.

منظور اقامت مستمر عرفى است.

اگر قصد طواف و لو اجمالاً، داشته كافى است.

مانعى ندارد.

در حال حاضر شما مکلّف به روزه نیستید، احتیاط واجب آن است که اگر قدرت دارید براى هرروز به اندازه یک مد طعام (750 گرم گندم) به شخص نیازمندى بدهید. همچنین براى ایّام گذشته که روزه نگرفته‌اید و تا سال بعد هم توانایى بر روزه نداشته‌اید.