هرگاه دهندگان شهریه، آن را مشروط به ادامه تحصیلات حوزوى کرده باشند باید باز گرداند و اگر مشروط به شرطى نبوده، ضامن نیستند و در صورت شک باید از آنها سؤال کنید.
کراراً گفته ایم احکام و قوانین الهی تابع افراد و اشخاص نیست بلکه تابع نوع است، به این معنا که اگر مجموع مردان جامعه را با مجموع زنان مقایسه کنیم، بازدهی اقتصادی مردان به مراتب بیش از زنان است؛ بنابراین مصلحت شخصی معیار نیست بلکه مصلحت نوعی باید در نظر گرفته شود. در قوانین عرفیّه نیز چنین است، مثلاً می گویند: برای احراز فلان مقام، شخص باید دکترا داشته باشد، در حالی که عدّه ای از لیسانسه ها از عدّه ای از دکترها باسوادترند، حتی عدّه ای از کسانی که اصلاً مدرکی ندارند بسیار بافضیلت تر از گروهی از آن ها هستند که مدارک دانشگاهی دارند. در این گونه موارد معیار فرد نیست، بلکه معیار مجموعه هاست.
اين شرط از جهات مختلف اشكال دارد.
حد مشخصی ندارد و در تمام طول سفر تا رسیدن به مقصد و در مقصد حتی در مسیر برگشت وظیفه‌اش شکسته است مگر در سفرهایی که چندین مقصد دارد مقصد اول ملاک است و در سفرهای بسیار طولانی سه چهار روز اول را شکسته بخوانند.
اگر مادر توانایی تامین هزینه های خود را ندارد از مال خودتان هر مقدار می توانید به او کمک کنید و اگر موجب اختلاف با همسر می شود به گونه ای کمک کنید که موجب اختلاف نشود و دادن صدقه به والدین فقیر مانعی ندارد.
کسانی که در بانکی کار می کنند که هم درآمد حلال و هم درآمد حرام دارد، چنانچه شغل آن ها ذاتا حلال باشد و نمی دانند که درآمدشان از حلال است یا حرام، اشتغال و دریافت حقوق از آن بانک اشکالی ندارد ولی اگر شغل آن ها کمک به رباخواری باشد اشتغال و کسب درآمد از این طریق جایز نیست.
درصورتی‌که همسر شما حاضر نباشد اموالش را در اختیار شما قرار دهد، جزء درآمدتان محسوب نمیشود و لذا لازم است این مطلب را و اینکه که نفقه زن و فرزندان بر عهده‌ی شماست نه بر عهده‌ی همسرتان را به مرکز مزبور اطلاع دهید.
