مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1467ـ روزى که انسان شک دارد که آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، اگر مى خواهد روزه بگيرد بايد به قصد آخر شعبان باشد و اگر به نيّت اوّل ماه رمضان روزه بگيرد حرام و باطل است.

مسأله 1469ـ روزه روز عاشورا مکروه است، همچنين روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان و روزه ميهمان بدون اجازه ميزبان نيز کراهت دارد.

مسأله 1470ـ روزه تمام روزهاى سال، غير از روزه هاى حرام و مکروه که دربالا گفته شد، مستحبّ است، ولى بعضى از روزها تأکيد بيشترى دارد از جمله:1ـ پنجشنبه اوّل و آخر هر ماه و اوّلين چهارشنبه بعد از روز دهم ماه، حتّى اگر کسى اينها را به جا نياورد مستحبّ است قضا کند.2ـ سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.3ـ تمام ماه رجب و شعبان و اگر نتواند قسمتى از آن را روزه بگيرد، هر چند يک روز باشد.4ـ روز بيست و چهارم ذى الحجّه و بيست و نهم ذى القعده.5ـ روز اوّل ذى الحجّه تا روز نهم، ولى اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند روزه آن روز مکروه است.6ـ عيد سعيد غدير (هيجده ذى الحجّه).7ـ روز اوّل و سوم و هفتم محرم.8ـ روز تولّد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله)(17 ربيع الاول).9ـ روز مبعث رسول خدا(صلى الله عليه وآله)(27 رجب).10ـ روز عيد نوروز.

مسأله 1471ـ هرگاه کسى روزه مستحبّى بگيرد واجب نيست آن را به آخر برساند و هر موقع بخواهد مى تواند روزه خود را بخورد، بلکه اگر برادر مؤمنى او را به غذا دعوت کند مستحبّ است دعوت او را قبول کرده در اثناء روز افطار نمايد.

مسأله 1472ـ براى شش گروه روزه گرفتن ممکن (صحيح) نيست هرچند مستحبّ است اعمالى که روزه را باطل مى کند ترک کنند:1ـ مسافرانى که در سفر روزه خود را خورده اند و پيش از ظهر به وطن يا جايى که مى خواهند ده روز اقامت کنند وارد شوند.2ـ مسافرانى که بعد از ظهر به وطن يا محلّ اقامت مى رسند.3ـ بيمارانى که قبل از ظهر بهبودى يابند، ولى کارى که روزه را باطل مى کند قبلاً انجام داده اند و نمى توانند روزه بگيرند.4ـ بيمارانى که بعد از ظهر خوب شوند هرچند تا آن ساعت چيزى نخورده اند.5ـ زنانى که در بين روز از عادت ماهانه، يا نفاس پاک شوند.6ـ افراد غير مسلمانى که در روز ماه رمضان بعد از ظهر مسلمان شوند، ولى اگر قبل از ظهر باشد و چيزى نخورده باشند احتياط واجب آن است که روزه بگيرند.

مسأله 1473ـ مستحبّ است روزه دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار بخواند، ولى اگر حضور قلب ندارد، يا کسى منتظر اوست، بهتر است اوّل افطار کند، امّا بقدرى که بتواند نماز را در وقت فضيلت به جا آورد.