مسأله 1385ـ اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاک شود و در غسل کردن کوتاهى کند، بنابراحتياط واجب روزه اش باطل است، ولى چنانچه کوتاهى نکند، مثلاً منتظر باشد که حمّام باز شود يا آب حمّام گرم شود و تا اذان غسل نکند در صورتى که تيمّم کرده باشد روزه او صحيح است.
مسأله 1386ـ زنى که در حال استحاضه است بايد غسل خود را به تفصيلى که در احکام استحاضه گفته شد به جا آورد و روزه او صحيح است.
مسأله 1387ـ کسى که مسّ ميّت کرده و غسل مسّ ميّت بر او واجب شده، مى تواند بدون غسل مسّ ميّت روزه بگيرد و اگر در حال روزه هم مسّ ميّت کند روزه اش باطل نمى شود، ولى براى نماز بايد غسل کند.
مسأله 1388ـ تنقيه (اماله کردن) با مايعات روزه را باطل مى کند هر چند براى معالجه بيمارى و از روى ناچارى باشد، ولى استعمال شيافها براى معالجه اشکال ندارد و احتياط واجب آن است که از استعمال شيافهايى که براى تغذيه است خوددارى شود.
مسأله 1389ـ قى کردن از روى عمد روزه را باطل مى کند، هرچند براى نجات از مسموميّت و درمان بيمارى و مانند آن باشد، ولى قى کردن بدون اختيار يا از روى سهو روزه را باطل نمى کند.
مسأله 1390ـ اگر در شب چيزى بخورد که مى داند در روز بى اختيار قى مى کند روزه باطل نمى شود، ولى احتياط مستحب اين است که چنين کارى نکند و اگر کرد، روزه را قضا نمايد.
مسأله 1391ـ واجب نيست روزه دار با فشار آوردن به خود از قى کردن خوددارى کند، ولى اگر ضرر و مشقّتى نداشته باشد بهتر است جلوگيرى کند.
مسأله 1392ـ اگر خرده هاى غذا يا حشره اى مانند مگس بى اختيار در گلوى روزه دار برود چنانچه بقدرى پايين برود که نمى توان آن را بيرون آورد روزه اش صحيح است و اگر بتواند آن را بيرون آورد بايد چنين کند و بيرون آوردنش ضررى براى روزه ندارد، بلکه اگر در اين حال فرو برد روزه اش باطل است.
مسأله 1393ـ هرگاه يقين دارد که به واسطه آروغ زدن چيزى از گلو بيرون مى آيد که به آن قى کردن مى گويند نبايد عمداً آروغ بزند، ولى اگر يقين نداشته باشد اشکال ندارد و هر گاه بر اثر آروغ زدن بدون اختيار چيزى در گلو يا دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر عمداً فرو ببرد روزه اش باطل است، ولى اگر بى اختيار فرو رود اشکالى ندارد.
مسأله 1394ـ هرگاه يکى از امور نه گانه اى که قبلاً گفته شد سهواً يا بدون اختيار به جا آورد روزه اش صحيح است، ولى جنب اگر بخوابد و تا اذان صبح غسل نکند روزه اش به شرحى که قبلاً گفته شد اشکال دارد.
مسأله 1395ـ اگر روزه دار سهواً يكى از كارهايى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد و بعد به گمان اينكه روزهاش باطل شده دوباره يكى از آنها را عمداً بجا آورد بنابر احتياط واجب علاوه بر امساك آن روز، قضاى آن را نيز بجا می آورد، ولى كفّاره ندارد.
مسأله 1396ـ اگر چيزى را به زور در گلوى روزه دار بريزند، يا سر او را در آب فرو برند، روزه اش باطل نمى شود، ولى اگر مجبورش کنند که خودش افطار کند، مثلاً به او بگويند اگر غذا نخورى ضرر جانى يا مالى به تو مى زنيم و او براى جلوگيرى از ضرر، غذا بخورد روزه اش باطل مى شود.
