مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 865ـ نماز را بايد به قصد قربت يعنى براى اطاعت فرمان خدا انجام داد و لازم نيست نيّت را به زبان آورد و يا در اوّل نماز از قلب بگذراند، همين اندازه که اگر سؤال کنند چه مى کنى، بتواند جواب دهد که براى خدا نماز مى خوانم کافى است.

مسأله 866ـ در موقع نيّت بايد قصد کند که نماز ظهر مى خواند يا عصر يا نمازهاى ديگر و اگر فقط نيّت کند چهار رکعت نماز مى خوانم کافى نيست، بلکه نمازى را که مى خواند بايد در نيّت خود معيّن کند و احتياط واجب آن است که قضا و ادا بودن آن را نيز معيّن نمايد.

مسأله 867ـ نيّت بايد تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود که نداند چه مى کند نمازش باطل است.

مسأله 868ـ هرکس براى ريا يعنى نشان دادن به مردم نماز يا عبادت ديگرى را انجام دهد علاوه بر اين که عبادتش باطل است گناه کبيره نيز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگيرد باز عملش باطل و گناه کبيره است.

مسأله 869ـ اگر قسمتى از نماز را به قصد ريا انجام دهد نماز باطل است، خواه قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، يا مستحب مانند قنوت، بنابراحتياط واجب.

مسأله 870ـ هرگاه اصل نماز را براى خدا مى خواند، ولى به قصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مى دهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلکه نماز خواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحت تر است اشکالى ندارد.