نماز با عرق جنب از حرام
مسأله 135ـ هرگاه جنب از حرام به واسطه نداشتن آب، يا عذر ديگر، يا تنگى وقت تيمّم کند و نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی مادام که بدن یا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابراحتیاط واجب؛ ولی عرقهای بعد از تیمم مانعی ندارد.
مسأله 135ـ هرگاه جنب از حرام به واسطه نداشتن آب، يا عذر ديگر، يا تنگى وقت تيمّم کند و نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی مادام که بدن یا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابراحتیاط واجب؛ ولی عرقهای بعد از تیمم مانعی ندارد.
مسأله 136ـ نجس بودن چيزى از سه راه ثابت مى شود: اوّل آن که انسان يقين پيدا کند، ولى گمان حتّى گمان قوى کافى نيست; بنابراين، غذا خوردن در بعضى از اماکن عمومى که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آنها دارد جايز است، مگر آن که يقين به نجاست پيدا کند. دوم آن که «ذواليد» يعنى کسى که چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب خانه و فروشنده و خدمتکار) خبر دهد که آن چيز نجس است. سوم دو نفر عادل و يا حتّى يک نفر گواهى دهد.
مسأله 137ـ هرگاه چيزى پاک بوده شک دارد نجس شده است يا نه، پاک است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شک دارد پاک شده يا نه، نجس است.
مسأله 137ـ هرگاه چيزى پاک بوده شک دارد نجس شده است يا نه، پاک است و اگر چيزى قبلاً نجس بوده شک دارد پاک شده يا نه، نجس است.
مسأله 138ـ هرگاه مى داند يکى از دو ظرف، يا دو لباس که هر دو قابل استفاده اوست نجس شده و نداند کدام است بايد از هر دو اجتناب کند، امّا اگر مثلاً نداند لباس خودش نجس شده، يا لباس شخص بيگانه اى که مورد استفاده او نيست، اجتناب لازم نمى باشد.
مسأله 139ـ افراد وسواسى نبايد به علم و يقين خود در طهارت و نجاست توجّه کنند، بلکه بايد ببينند افراد معمولى درچه مورد يقين به طهارت يانجاست پيدا مى کنند و به همان ترتيب عمل کنندوبراى ترک وسواس،بهترين راه، بى اعتنايى است.
مسأله 140ـ احتياط زياد از حد در مسأله طهارت و نجاست از نظر شرع کار پسنديده اى نيست، بلکه اگر سبب وسواس گردد اشکال دارد.
مسأله 141ـ هرگاه گمان کند چيزى نجس شده، تفحّص و جستجو و سؤال کردن لازم نيست و اگر جستجو موجب وسواس گردد، آن هم اشکال دارد.
مسأله 142ـ مستحبّ است علاوه بر رعايت مسائل مربوط به طهارت و نجاست، نظافت و پاکيزگى در بدن و لباس و خانه و مسکن و مرکب و تمام محيط زندگى رعايت شود ، همان گونه که پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) و ائمّه هدى(عليهم السلام) رعايت مى فرمودند.
مسأله 143ـ هرگاه چيز پاکى با چيز نجسى ملاقات کند و يکى از آن دو رطوبت داشته باشد نجس مى شود، امّا اگر هر دو خشک باشند يا رطوبت بقدرى کم باشد که سرايت نکند، پاک است (مگر در ملاقات چيزى با مرده انسان پيش از غسل دادن که احتياط واجب اجتناب است، هرچند خشک باشد).
مسأله 144ـ اگر در ملاقات يا در رطوبت داشتن شک کند، آن چيز نجس نمى شود.
مسأله 145ـ هرگاه بداند قسمتى از فرش، يا لباس نجس شده امّا نمى داند کدام قسمت آن است اگر دست، به قسمتى از آن بزند نجس نمى شود، همين طور هر دو چيزى که مى داند يکى از آن دو نجس شده ،ولى نمى داند کدام نجس است ملاقات با يکى از آن دو سبب نجاست نمى شود.