در صورتی که وقف برای حسینیه شده است نمی توان دارالقرآن احداث نمود ولی اگر وقف انجام نشده و اهداء کننده زمین در حال بررسی به این نتیجه رسیده که نیازی به حسینیه وجود ندارد می تواند آن محل را جهت احداث دارالقرآن اهداء نماید.
چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانيم و با صِرف عمل نيز وقف صورت مى گيرد اين هم وقف محسوب مى شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد،البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده مى شود و هم براى مراسم هاى آن منطقه اگر چه خارج از مسجد يا حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى مى توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هايى كه محتواى آن هم سو با برنامه هاى مسجد و يا حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.
اجاره‌های بلندمدت برخلاف مصلحت وقف است و جايز نيست، بايد چند سال به چند سال تجديد شود و استفاده از آن براى مسجد و مصلّى و حسینیه مانعى ندارد؛ هرچند احكام مسجد بر آنها جاری نمی‌شود.
مجاز هستید و مانعى ندارد؛ ولى بهتر است به آن مقدار که از مساجد و حسینیّه ها مهر برمى دارید)هرچند بطور تقریبى باشد به آنها بازگردانید.
ظاهرا کراهت دارد.
لازم است آنها را به شخص امینى واگذار کند تا آنها را سرپرستى نماید، حتّى مى تواند از درآمد آن اجرتى براى او قرار بدهد; ولى فروش آن نخل ها جایز نیست.
اين كار جايز نيست؛ زيرا زمين آن وقف و ساختمان، مخصوص همان زمين است، ولى چنانچه اين كار انجام شود، زمين همچنان موقوفه است.
در صورتی که وام برای مسجد بوده نمی توان حسینیه ساخت.
باید مطابق وقف عمل کنند و نمی توانند مسجد را تبدیل به حسینیه کنند ولی تبدیل قسمتی از حیاط مسجد به حسینیه مانعی ندارد.
در صورتی که مسجد مورد نیاز باشد اولویت دارد البته اگر زمین متعلق به امام زاده باشد جایز نیست مگر در صورتی که زمین در حال و آینده مورد نیاز امامزاده نبوده و آن را از امامزاده اجاره نمایند.
در صورتی که برنامه مرتب قرائت قرآن باشد اشکالی ندارد.
