مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

علماى معروف هر محل معمولاً اهل خبره هستند.‌

اجتهاد در اهل خبره براى تشخیص اعلم شرط نیست.‌

تصریح به جواز عمل به رساله، دلیل بر نفى دیگران نیست، بلکه ممکن است دیگران هم در شرایط مساوى و هر دو یا هرچند نفر جایز التّقلید باشند. آرى اگر کسى در اوّل رساله خود بنویسد عمل به این رساله متعیّن است و عمل به غیر آن جایز نیست مفهومش نفى دیگران است درحالی‌که هرگز ندیده‌ایم احدى در مقدمه رساله چنین چیزى بنویسد.‌

از هر طریقى علم یا اطمینان حاصل شود کافى است و در صورت تعارض مخیّر هستید.‌

درصورتی‌که آن فرد ثقه و مورد اعتماد باشد و از اهل خبره پرسش کند، می‌توان به حرف او اعتماد کرد.‌

آرى طبق اطمينان خودتان عمل مى‌كنيد.

هر کس در تقلیدش آزاد است; باید تحقیق کند و مطابق آن تقلید نماید. لذا زن در انجام دستورات دينى خود كاملاً آزاد است و مجبور نيست از شوهر تبعیت كند.

کافى نیست; بلکه لازم است از افراد سابقه‌دار حوزه که مورد وثوق هستند، سؤال کنند.‌

منظور از اهل خبره، علماى درجه‌دو و سه حوزه‌های علمیّه و شهرهاست که با مبانى فقهى آشنایى دارند.‌

باید در مسائلی که از مرجع اوّل تقلید کرده است، بر تقلید او باقى بماند.

کافى نیست; بلکه لازم است از افراد سابقه‌دار حوزه که مورد وثوق هستند، سؤال کنند.

درصورتی‌که برای خودش انجام دهد و اسراف محسوب شود عدالت او از بین می‌رود و ادامه تقلید از او جایز نیست اما اگر برای اماکن عمومی است و مجلل بودن در حد مطلوب و باعث آبرومندی شیعه و مسلمین شود کار خوبی است.