ازآنجاکه تقصير از عبادات محسوب مى‌شود، بايد با نيّت قربت و صرفاً براى اطاعت خداوند و خالى از ريا باشد، در غير اين صورت باطل است و محرماتی که با تقصیر حلال می‌شود، بر او حلال نمى‌گردد.
هرگاه قبل از شروع رمى جمره دوّم، شك كند كه هفت سنگ به جمره اوّل پرتاب كرده يا كمتر، بايد برگردد و كسرى احتمالى را جبران كند تا يقين به رمى هفت سنگ پيدا كند، هرچند از عمل منصرف شده باشد.
با انجام اعمال سه‌گانه منى و اعمال پنج‌گانه مکه، آنچه در احرام براى حاجى حرام بود در سه مرحله حلال مى‌شود:1. بعد از تراشيدن يا كوتاه كردن موى سر، تمام محرمات احرام، جز بوى خوش و همسر، حلال مى‌شود.2. پس از طواف زيارت و نماز طواف و سعى صفا و مروه، بوى خوش نيز حلال مى‌شود.3. بعد از طواف نساء و نماز آن، همسر نيز بر او حلال مى‌شود.
اگر برخى از جمرات رمى نشود، قضاى آن‌هم لازم است، بنابراين اگر روز يازدهم جمره اولى را رمى كرده و دو جمره ديگر را رمى نكرده باشد، روز بعد بايد قضاى آن را بجا آورد.
كافى است آن را در منى دوباره بجا آورد و يك تقصير كفايت مى‌كند.
هرگاه بعد از شروع به رمى جمره بعدى، در تعداد سنگ‌هایی كه به جمره قبل زده شك كند، چنانچه يقين داشته باشد كه چهار سنگ به جمره قبلى پرتاب كرده و نسبت به سه سنگ ديگر مشكوك باشد، احتياط واجب آن است كه مقدار مشكوك را به‌جا آورد، هرچند بعد از تكميل رمى جمره بعدى باشد و اگر در كمتر از چهار سنگ شك كند تا مقدار چهار سنگ را اعتنا نكند و بگويد انشاء الله بجا آورده‌ام و سه سنگ ديگر بزند؛ بنا بر احتياط واجب.
اعمال مکه را بايد بعد از اعمال منى (رمى جمره عقبه، قربانى و تقصير) بجا آورد؛ ولى چند گروه مى‌توانند قبل از رفتن به عرفات آن‌ها را بجا آورند: 1. زن‌هایی كه ترس دارند هنگام بازگشت از منى گرفتار عادت ماهانه، يا وضع حمل گردند و نتوانند در مکه بمانند تا پاك شوند و اعمال خود را بجا آورند.2. بيمارانى كه نتوانند در ازدحام جمعیت طواف و سعى را بجا آورند.3. پيرمردان يا پيرزنانى كه از انجام اين اعمال هنگام بازگشت از منى به خاطر زيادى جمعیت عاجز باشند، يا خوف خطر يا ضرر داشته باشند.4. تمام كسانى كه مى‌دانند بعد از مراجعت به علّتى قادر به انجام اين اعمال نيستند و يا فوق‌العاده به‌زحمت مى‌افتند (و فرقى ميان طواف نساء و طواف حج در اين مسئله نيست).
هرگاه بعد از گذشتن روزى كه رمى در آن روز واجب است، شك كند كه آن را انجام داده، يا نه (مثلاً روز يازدهم شك كند رمى روز عيد را بجا آورده، يا نه؟) به شك خود اعتنا نمى‌كند.
كفايت مى‌كند و حج نيابتى صحيح مى‌شود.
اشكالى ندارد؛ هرچند با زدن مقدار قطعى باقيمانده، وظيفه‌اش را انجام داده و بقيّه اضافه بوده است.
احتياط واجب آن است كه ترك نكنند.
اگر موقع رمى جمره عقبه شك كند جمره اولى يا وسطى يا هر دو را رمى كرده يا نه؟ يا صحيح انجام داده يا نه؟ اعتنا به شك نمى‌كند.
