هرگاه كسى از روى فراموشى يا ندانستن مسئله، رمى جمرات را ترك كند لازم است تا روز سيزدهم، هر وقت يادش آمد، يا متوجّه مسئله شد، قضا كند و بهتر اين است آنچه را مربوط به قضاى روز قبل است پيش از ظهر بجا آورد و وظيفه همان روز را بعدازظهر انجام دهد، ولى مانعى ندارد هر دو را در یک‌وقت بجا آورد؛ (اوّل قضاى روز گذشته، سپس وظيفه همان روز).
اگر كسى رمى جمرات سه‌گانه را فراموش كند و از منى به مکه برود، چنانچه تا روز سيزدهم متوجّه شود بايد برگردد و انجام دهد و درصورتی‌که خودش نتواند، بايد نايب بگيرد و اگر بعد از روز سيزدهم متوجّه شود، يا عمداً آن را به تأخیر اندازد، بايد خودش يا نائبش در سال بعد در همان ايّام قضا نمايد و حجش صحيح است.
1- باید برگردد و اگر نمی شناسد سوال کند 2- در صورت امکان باید بایستد و در صورتی که مرد است در مشعر بماند و بین الطلوعین را در مشعر وقوف کند.
نايب در مسائل قربانى و مانند آن، بايد مطابق فتواى مرجع خودش عمل كند، نه منوب‌عنه.
اگر نايب براثر اشتباه، يا جهل به مسائل شرعى، برخلاف دستور شرع عمل كرد، اگر مقصّر باشد ضامن است و درهرصورت بايد دوباره قربانى انجام گيرد.
اگر حاجى قبل از غروب آفتاب شب سيزدهم از منى خارج‌شده و بعد از غروب براى كارى به منى بازگشته، واجب نيست شب سيزدهم را بماند و روز آن رمى كند.
كفّاره ترك بيتوته بنا بر احتياط واجب بر خود شما لازم است، ولى اعلان به ديگران لازم نيست؛ امّا اگر آن‌ها باخبر شوند و كفّاره بدهند، شما بايد رضایت آن‌ها را جلب كنيد. ضمناً دامنه‌هاى کوه‌های اطراف منى، جزء منى است.
كسانى كه از رمى در روز و شب هر دو معذورند نايب مى‌گيرند؛ بنابراین اشخاصى كه معذور از انداختن سنگ هستند، مانند بيماران، اطفال، معلولينى كه قادر بر رمى نيستند، افراد بی‌هوش، كسانى كه از شدّت ضعف توانايى بر رمى ندارند و مانند آن‌ها، بايد نايب بگيرند.
اگر رمى جمرات را فراموش كند و زمانى يادش بيايد كه از مکه خارج‌شده، واجب است خودش در سال بعد قضاى آن را بجا آورد و در صورت عدم امكان، كسى براى او نيابت كند.
اگر كسى از روى عمد رمى جمره را ترك كند گناه كرده، ولى حج او باطل نمى‌شود و بايد به منى بازگردد و آن را بجا آورد؛ ولى اگر روز سيزدهم بگذرد، بايد آن را در سال آينده در همان ايّام قضا كند و اگر نمى‌تواند، كسى را نايب بگيرد كه براى او قضا كند.
وقوف از طلوع صبح تا طلوع آفتاب در مشعرالحرام واجب است، بلكه احتياط واجب آن است كه شب را نيز در انجام بماند و مقدارى ذكر خدا بگويد و واجب است براى تمام این‌ها نيّت كند و قصد قربت داشته باشد.
هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات سه‌گانه، يقين پيدا كند كه يك، يا دو، يا سه سنگ، از يكى از سه جمره ناقص شده، بايد به هر مقدار كه احتمال نقصان مى‌دهد به هر سه جمره بيندازد و اگر يقين كند به يكى از جمرات كمتر از چهار سنگ زده، احتياط واجب آن است كه همه را از سر بگيرد.
