انجام عمره مفرده بین عمره تمتع و حج
آيا انجام عمره مفرده (نفسی یا نیابتی) پس از اتمام عمره تمتّع و قبل از آغاز اعمال حج تمتّع، جايز است؟
نبايد عمره مفرده بجا آورده شود و اگر بجا آورند صحت آن محل اشكال است، ولى ضررى به عمره و حج تمتّع نمىزند.
نبايد عمره مفرده بجا آورده شود و اگر بجا آورند صحت آن محل اشكال است، ولى ضررى به عمره و حج تمتّع نمىزند.
ذبح در حج و غير حج با هر فلز برندهاى صحيح است.
عدم ترتيب در اينجا مشکلساز نيست، بلكه حتى اگر تعمّد داشته فقط كار خلافى انجام داده است.
مصدود شدن به جلوگيرى از آمدن به مکه بعد از احرام، يا آمدن به مکه و ممنوع شدن از انجام همه اعمال حج براثر زندان و بازداشت يا هر عامل ديگر و يا ممنوع شدن از وقوف به عرفات و مشعر حاصل مىشود؛ بنابراین درجایی كه ممنوع از ورود به مکه يا انجام وقوف به عرفات و مشعر گردد و به تعبير ديگر از بجا آوردن اعمال ركنى كه با ترك آنها (حتّى بدون عمد) حج باطل مىشود، ممنوع گردد، كه در اين صورت اگر قبلاً مستطيع بوده، يا استطاعت او تا سال آينده باقى بماند، حج بر او واجب مىشود و اگر در همان سال مستطيع شده و استطاعت او از ميان رفت، در سال آينده حج بر او واجب نيست.
در هیچ صورت حج واجب را نمیتوان رها کرد و كسى كه احرام عمره يا حج بست، بايد عمره و حج را تمام كند و اگر انجام ندهد به احرام باقى خواهد ماند، ولى اگر مصدود يا محصور شد، بايد به دستور مصدود یا محصور عمل کند تا از احرام بيرون آيد.
وظيفهاش آن است كه اعمال مصدود يا محصور را انجام دهد، سپس در سال آينده حج بجا آورد.
اگر نمىتواند وقوفين را درك كند حكم محصور را پيدا مىكند و چنانچه وقوفين را درك كرده، سپس محصور شود، حج او صحيح است و براى بقيّه اعمال، هرچه را بتواند خودش بجا مىآورد و هر چه را نتواند نايب مىگيرد.
استفاده از وسايل ماشينى براى ذبح حيوانات مانعى ندارد؛ ولى بايد شرايط شرعيّه ذبح، مانند روبهقبله بودن، بسمالله گفتن و غير آن رعايت شود (چنانکه در رساله توضيح المسائل، مسئله 2223، شرح دادهايم).
با توجّه به جهات مختلف در حال حاضر مخيّر بين ذبح در قربانگاههای موجود، كه همه در خارج از منى است و ذبح در وطن مىباشند و اين حكم تا زمانى است كه گوشتها ـ مانند سالهای اخير ـ به خارج منتقل گرديده و مصرف شود، مگر اينكه اطمينان داشته باشند كه قربانى بدون عيب و نقص و واجد شرايط است و گوشت آن مصرف مىشود كه در اين صورت ذبح در منى را مقدّم بدارند.توضيح اینکه: سابقاً گوشتها در مني از بين مي¬رفت و لذا مي¬گفتيم ذبح در انجام جايز نيست، ولي در حال حاضر که گوشتها بسته¬بندي مي¬شود عيب ديگري به وجود آمده که تمام قربانگاه¬ها خارج از مني هستند و بعضي از قربانیها شرايط لازم را ندارند؛ و از طرفي مصارف گوشت قرباني در محل، همه صرف شيعيان مي¬شود و قرباني¬ها داراي شرايط لازم هستند. بنابراين هرکدام اولويتي دارد، لذا مخيرند؛ و چنانچه در محل، قرباني مي¬کنند، بايد هماهنگ شود که مطابق عيد قربان در عربستان ذبح کنند ولي چون تأخیر قرباني را در حال اختيار تا سه روز اجازه مي¬دهيم مي¬توانند مطابق عيد قربان در محل نيز ذبح کنند و براي خروج از احرام بايد به او اطّلاع دهند (اين حکم تکليفي است نه وضعي). مگر در جایی که امکان اطّلاع نباشد که اگر پول آن را کنار بگذارند کافي است.
مستحب است قربانى را سه قسمت كند: یکسوّم آن را براى خود بردارد و یکسوّم را درراه خدا به نيازمندان صدقه دهد و یکسوّم را به دوستان و مؤمنان هديه نمايد. البتّه لازم نيست تقسيم به سه قسمت بهطور مساوى باشد، ولى دادن بخشى از آن به فقير واجب است، امّا خوردن چيزى از آن واجب نيست؛ هرچند موافق احتياط است.
هرگاه «وقوف اضطرارى عرفه» را با «وقوف اختيارى مشعر» بجا آورد (يعنى روز نهم به عرفات نرسيده و تنها مقدارى از شب دهم را در انجام مانده، سپس در مشعرالحرام از طلوع صبح تا طلوع آفتاب وقوف كرده)، چنين كسى نيز حجش صحيح و بدون اشكال است.البته اگر عمداً وقوف اختيارى عرفه را ترك كرده باشد، حج او باطل است.
كسى كه هر دو وقوف به عرفات و مشعر را، در وقت اختيارى انجام دهد (يعنى از ظهر تا غروب روز عرفه در عرفات و از طلوع فجر تا طلوع آفتاب در مشعرالحرام باشد) مسلماً حج او صحيح است.