مى‌تواند قصد ما فى الذمّه كند (قصد مى‌كند كه آنچه را بر ذمّه اوست انجام دهد) و مى‌تواند قصد حج واجب احتياطى نمايد.
هرگاه «وقوف اضطرارى عرفه» را با «وقوف اختيارى مشعر» بجا آورد (يعنى روز نهم به عرفات نرسيده و تنها مقدارى از شب دهم را در انجام مانده، سپس در مشعرالحرام از طلوع صبح تا طلوع آفتاب وقوف كرده)، چنين كسى نيز حجش صحيح و بدون اشكال است.البته اگر عمداً وقوف اختيارى عرفه را ترك كرده باشد، حج او باطل است.
در فرض سؤال اشکالی ندارد.
در فرض استطاعت بخشش او از نظر تکلیفی جایز نبوده ولی اگر بخشیده باشد هر چند کار حرامی کرده ولی بخشش صحیح است.
مواردى كه شخص، يا نهاد، يا ارگانى، فردى را بدون این‌که ملزم به انجام كارى باشد به حج مى‌فرستد، شبيه حج بذلى است و قبول آن لازم است و كفايت از حج واجب مى‌كند.
حق‌الناس در اینجا مقدّم است، ولى حج بر ذمّه‌اش باقى مى‌ماند.
1- این کار نیز اشکال دارد و خالی ازخطر و ضرر نیست. 2- برای کسانی که خارج از ایران زندگی می کنند اشکالی ندارد.
در صورت خوف ضرر نباید برود ولی اگر سالم برگشته اند کفایت از حج واجبش می کند.
در صورتی که بنام او بزند و تحویل دهد تملیک محسوب می شود.
منظور از ميقات جايى است كه بايد ازآنجا براى حج يا عمره احرام بست و بدون احرام نمى‌توان از آن گذشت.
اگر بعضى از اركان حج را به‌قصد ريا انجام دهد و آن را باطل كند، اگر محل جبران باقى است و جبران كند، عملش صحيح است؛ هرچند گناه كرده است؛ اما اگر نتواند جبران نمايد، بايد سال آينده عمره و حج را اعاده نمايد.
