ازدواج به شرط بخشش مهریه
آیا ازدواج کردن با فردی به شرط این که مهرش را ببخشد صحیح است؟
هرگاه منظور این است که ازدواج بدون مهریه باشد شرط باطل است و باید مهر المثل بپردازد.
هرگاه منظور این است که ازدواج بدون مهریه باشد شرط باطل است و باید مهر المثل بپردازد.
اگر قصد ادامه عقد را دارید آن را مجددا حضوری بخوانید در غیر این صورت چنانچه در عسر و حرج باشید و مرد حاضر به ببخشش بقیه مدت نباشد وکالت دارید بقیه مدت را به خودتان ببخشید.
در صورتی که از روی اختیار و نه از روی عصبانیت این جمله را گفته باشد بخشش محسوب می شود.
بذل باقیمانده مدت نوعی هبه است ولی با توجه به این که تعلیق در انشاء هبه بوده نه شرط در ضمن هبه، هبه باطل است و عقد موقت باطل نشده است.
اگر چيزى را كه خمس آن را نداده به ديگرى ببخشد مقدار خمس آن ملك او نمىشود.
انجام اين گونه كارها در مسجد حرام نيست و نيازى به اجازه حاكم شرع ندارد ولى انجام كارهاى دنيوى در مسجد مكروه است و اگر مزاحمت براى نمازگزاران داشته باشد حرام است.
هرگاه پول را به قصد بخشش به زن به حساب او ریخته تنها در صورتی می تواند بردارد که عوضی در برابر او نگرفته باشد.
مانعی ندارد ولی چون مهریه سنگین است تعدیل آن شایسته است.
مستحق نمىتواند خمس را بگيرد و به مالك ببخشد، مگر آن مقدار كه درخور شأن اوست كه اگر خودش مالى داشت به آن شخص ممكن بود ببخشد.
در صورتی که مهریه بدون تغییر مهمی موجود باشد و بین زن و شوهر رابطه خویشاوندی نسبی نباشد مانعی ندارد.
اگر این صلح را بهعنوان بعد از مرگ سفارش کرده، وصیت محسوب میشود و فقط در یکسوم اموالش مؤثر است؛ و اگر صلح قطعى در حال حیات کرده و تحویل داده، کسى در آن حقّى ندارد; زیرا انسان تا زنده است حقّ تصمیمگیری در اموال خود را دارد.
اینگونه روایات شامل حقالناس نمیشود، آنها باید پرداخته شود؛ و همچنین شامل گناهانى که حدّ شرعى دارد نمیگردد، بلکه باید حدّ آنها شرعاً اجرا گردد و شامل گناهانى که جبرانى، مانند قضا و کفّاره دارد نیز نمیشود، چون قضا و کفّاره با این اعمال ساقط نمیگردد و شمول آن نسبت به بقیّه گناهان، با توجّه به عفو و کرم خداوند، چیز بعیدى نیست.