مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ازدواجشان صحیح است. ‌

در صورت شك اعتنا نكنيد و اگر يقين داشته باشيد كه از خارج حرم آورده‌اند از آن‌ها براى رمى استفاده نكنيد، مگر این‌که مدّتى بماند و جزء مشعر محسوب شود.

هرگاه شك كند كه «لبّيك» گفته يا نه، چيزى بر او حرام نمى‌شود.

درصورتی‌که نمی‌داند عمدی بوده بگوید انشاء الله بدون عمد بوده است و فقط قضا کند.

هرگاه بعد از گذشتن روزى كه رمى در آن روز واجب است، شك كند كه آن را انجام داده، يا نه (مثلاً روز يازدهم شك كند رمى روز عيد را بجا آورده، يا نه؟) به شك خود اعتنا نمى‌كند.

هرگاه مدّتى تقليد كرده امّا نمى‏داند تقليد او صحيح بوده يا نه نسبت به اعمال گذشته اشكالى ندارد، (اعمالی که در گذشته انجام داده محکوم به صحت است هرچند نسبت به صحت تقلید شک داشته باشد زیرا شک بعد از عمل صحیح نیست و قاعده فراغ جاری می‌شود امّا براى اعمال فعلى و آينده بايد تقليدش را صحيح كند ولی درجایی که اصلاً تقلید نکرده اگر اعمال سابق، مطابق فتواى مجتهد انتخابی‌اش باشد صحيح است وگرنه نظر مرجع خود را درباره آن سؤال کرده و مطابق آن عمل می‌کند.)‌

روزه را رها کند و روز دیگری قضا را به جا آورد

باید مانند موارد دیگر به شک خود اعتنا نکند.

چون ما وقف را مشروط به صيغه نمى دانيم و با صِرف عمل نيز وقف صورت مى گيرد اين هم وقف محسوب مى شود و خارج كردن آن از محل وقف جايز نمى باشد،البتّه بايد توجه داشت اگر وقف بودن ثابت نباشد، حداقل هديه به محل وقف است كه باز هم خروج مال هديه از آن محل جايز نيست؛ مگر اينكه متعارف بين مردم در آن منطقه اين باشد كه اموال مربوط به حسينيه يا امثال آن، هم براى خود آن محل استفاده مى شود و هم براى مراسم هاى آن منطقه اگر چه خارج از مسجد يا حسينيه باشد؛ پس اگرچه وقف باشد ولى مى توان آن را موقتاً از محل وقف خارج كرد و در منطقه براى مراسم هايى كه محتواى آن هم سو با برنامه هاى مسجد و يا حسينيه باشد استفاده كرد. اينها در صورتى است كه واقف يا واهب شرط خاصّى نگذارد و الّا بايد به شرط عمل كرد.

عمالی انجام‌شده در آن چند سالی که شک در مرجعی که از او تقلید کرده داشته اشکالی ندارد.

انجام این کار اشکالی ندارد.

تمام وضو یک عمل است؛ به این معنا که تمام آن شک در محل است و نمی توان گفت از محل گذشته است، بنابراین باید از محل شک دوباره بشوید.