اگر امكان فروش سهم ارث و صرف قيمت آن در حج وجود دارد، شما مستطيع هستيد و بايد اوّل براى خودتان حج بجا آوريد، بعد براى پدر، مگر اینکه پدر در حال حيات خود پولى بدهد و شما را موظّف به انجام حج سازد، در اين صورت حج پدر مقدّم است.
درصورتی‌که حفظ جان مسلمان يا حفظ عضو مهمی از آن منوط به پيوند باشد، جايز است؛ و در اين صورت، اجازه شخص متوفی و اولياى دم او لازم نيست; هرچند گرفتن اجازه بهتر است؛ و احتياط آن است كه ديه را بپردازد.
در فرض مسأله هرگاه شرایطى که در بالا نوشته اید، دقیقاً و بدون کم و زیاد عمل شود، تغییر وضع قبرستان به شکلى که نوشته اید، مانعى ندارد.
درصورتی‌که قبر در زمین موقوفه نباشد و در زمین ملکی باشد فروش آن اشکالی ندارد مشروط بر اینکه میت که می‌‌خواهند روی آن دفن کنند را روی لحد میت قبل دفن کنند که نبش قبر لازم نشود مگر اینکه آثار جنازه قبلی از بین رفته باشد.
با توجه به اینکه نوعی وصیت است درصورتی‌که به همراه بقیه وصایا کمتر یا به‌اندازه ثلث اموال باشد به بدهکار تعلق دارد.
باید او را اعزام کنند و تفاوت قیمت را از ثلث اموال مادر بدهند زیرا درواقع مادر وصیت نموده که این حج انجام شود و در این صورت تمام هزینه‌های لازم جزء ثلث میت است که می‌توانسته در مورد آن وصیت کند.
حق الناس را مقدم بدارند، اگر اضافه آمد وجوهات شرعی را پرداخت کنند سپس حج را به جا آورند.
احتیاط باز کردن موهای میت است.
هرگاه به مقدار متعارف فشار دهند تا بعداً از نجس و آلوده شدن کفن جلوگیری شود اشکالی ندارد.
دیه جزء اموال آن مرحوم است و در درجه اول باید بدهی‌های او را از آن پرداخت. اگر چیزی اضافه آمد تعلق به ورثه دارد.
آنکه اول به دنیا آمده است پسر بزرگ‌تر است.
باید کوشش کنید طلبکارها را پیدا کنید اگر پیدا نشدند به مقداری که یقین دارید آن مرحوم بدهکار است از طرف طلبکاران صدقه دهید.
