مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

منظور از رطوبت براى سرایت این است که وقتى دست‌خشک بر آن شىء مرطوب بگذارد، انسان به‌آسانی آثار ترى را ببیند. احساس سردى در دست هیچ ارتباطى به رطوبت ندارد و نجاست به آن منتقل نمی‌شود و این سؤال دلیل وسواسى بودن شماست.

تا یقین به نجاست پیدا نشود محکوم‌به پاکى است.

آری، محکوم‌به نجاست است.

زمين يا پارچه و مانند آن اگر رطوبت داشته باشد و چيز نجسى به آن برسد همان قسمت نجس می‌شود و بقيّه پاك است، مگر اين‏كه رطوبت به‌قدری زياد باشد كه از جايى به‌جای ديگر سرايت كند. همچنين خيار و خربزه و ماست و امثال آن‌ها اگر رطوبت زياد و مسرى نداشته باشد، همان محل ملاقات نجس می‌شود.

الف- خیر، نجس نمی‌شود.ب- همین‌قدر که بگویید این سطح شیب دارد گرچه خیلی ناچیز باشد.

اگر مگس يا مانند آن روى چيز نجسى بنشيند، كه تر است و بعد روى چيز پاكى بنشيند نجس نمى‏شود، چون احتمال دارد پاى اين حشرات رطوبتى به خود نگيرد، امّا اگر بدانيم نجاستى را با خود حمل كرده و سرایت نموده، نجس می‌شود.

هرگاه گردوغبار نجس روى بدن يا لباس و فرش و مانند آن بنشيند و هر دو خشك باشد نجس نمى‏شود كافى است آن را تكان دهند، همچنين اگر رطوبت غيرمسرى داشته باشد، امّا اگر يكى از آن‌ها تر باشد نجس می‌شود و اگر در نجاست گردوغبار يا رطوبت محل شك داشته باشد، آن‌هم پاك است.

این را با یک مثال ساده روشن می‌کنیم فرض کنید دست شخصی نجس شد و سپس خشک شد (البته عین نجاست در آن نیست) دیگری با دست‌تر با او دست داد، دست نفر دوم نجس می‌شود و هرگاه دست او خشک شد و نفر سومی با دست‌تر به او دست داد، دست نفر سوم هم نجس می‌شود ولی اگر او با شخص چهارمی دست دهد هرچند دست نفر چهارم هم تر باشد، دست او نجس نمی‌شود. اینجاست که می‌گوییم واسطه سوم نجس است ولی نجس نمی‌کند.

اگر ترس آن‌ها از سرایت بیمارى مزبور ازنظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید می‌کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.

درصورتی‌که قبل و یا در حین نماز بداند چنین چیزی واقع‌شده نمازش صحیح نیست.

تنها به همان  مورد که در مفاتیح آمده است اکتفا شود‌