مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 384ـ اگر بعد از غسل ارتماسى بفهمد مقدارى از بدن شسته نشده، کافی است همان قسمت را به نیّت غسل بشوید؛ در این صورت غسل صحیح است.

مسأله 1381ـ هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده روزه اش صحيح است، خواه بداند پيش از اذان محتلم شده، يا بعد از آن و يا شک داشته باشد.

مسأله 1546ـ هرگاه خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد، بعد صاحبش پيدا شود، بنابراحتياط واجب بايد عوض آن را به او بدهد، همچنين اگر مالى که صاحبش را نمى شناسد به نيّت صدقه از جانب صاحبش بدهد و بعد صاحبش پيدا شود و راضى نشود.

مسأله 1582ـ لازم نيست به سيّد گفته شود که اين پول خمس است، بلکه مى تواند به عنوان هديه به او بدهد و نيّت خمس کند، همچنين در مورد سهم امام که به اذن حاکم شرع به اشخاص مستحقّى مى دهد.

مسأله 523ـ هرگاه بداند ولى راضى است، امّا صريحاً با زبان اجازه نداده است، همين اندازه که اجازه او از ظاهر حال نمايان باشد کافى است.

مسأله 20ـ فتوا دادن و اظهار نظر کردن در مسائل شرعى براى کسى که مجتهد نيست (يعنى قادر به استنباط احکام از مدارک و دلايل آن نمى باشد) حرام است و هرگاه بدون اطّلاع اظهار نظر کند، مسؤول اعمال تمام کسانى است که به گفته او عمل مى کنند.

مسأله 1718ـ در زکات فطره مانند زکات مال قصد قربت لازم است، يعنى بايد براى اطاعت فرمان خدا زکات فطره بدهد و نيّت فطره نيز شرط است.

مسأله 867ـ نيّت بايد تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود که نداند چه مى کند نمازش باطل است.

مسأله 2166ـ احتياط واجب آن است که صيغه طلاق خلع و مبارات به عربى صحيح خوانده شود، ولى اگر زن براى بخشيدن مال خود به شوهر به فارسى بگويد: فلان مال را به تو بخشيدم تا مرا طلاق دهى مانعى ندارد.

مسأله 722ـ به گفته صاحب منزل يا مسؤول يک مسافرخانه و مانند آن در صورتى که فرد بى مبالات نباشد مى توان اعتماد کرد.

مسأله 1163ـ هرگاه انسان در محلّى زندگى مى کرده و وطن او بوده، چنانچه از آنجا اعراض کند، يعنى ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگى کند، هر چند گاهى به عنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود، نمازش در آنجا شکسته است، خواه در آنجا ملکى داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگى کنند يا نکنند، مگر اين که قصد کند در آنجا ده روز بماند، همچنين اگر انسان غير از وطن اصلى خود جاى ديگرى را براى زندگى انتخاب کند و شش ماه يا کمتر و بيشتر در آنجا بماند بعد، از آنجا اعراض نمايد نمازش در آنجا شکسته است، خواه ملکى در آنجا داشته باشد يا نه.

مسأله 2196ـ هرگاه مالى را که پيدا کرده نشانه دارد و قيمتش به اندازه يک درهم يا بيشتر است، بايد آن را تا يک سال اعلام کند (چنانچه از روزى که پيدا کرده تا يک هفته هر روز اعلام کند، بعد هفته اى يک بار تا آخر سال در محلّ اجتماع مردم کافى است) چه آن مال متعلّق به مسلمانى باشد يا کافرى که در امان مسلمانان است اعلام کردن واجب است.