چنانچه براثر جهل به مسئله در جاى ديگرى غیر از میقات یا محاذی آن محرم شوند، احرام آن‌ها صحيح نيست و محرمات احرام بر آن‌ها حرام نمى‌شود. در صورت علم و عمد نيز حكم مسئله همين است، ولى در صورت جهل، اگر بعد از اعمال مسئله را بفهمند عمل آنان صحيح است.
كسانى كه ميقات براى آن‌ها مشخص نيست نمى‌توانند به گفته راهنما، يا رئيس كاروان، كه مى‌گويد فلان محل ميقات است، محرم شوند، مگر این‌که از گفته آن‌ها اطمينان پيدا كنند، بلكه ظن حاصل از گفته اهل اطّلاع نيز كافى است. در غير اين صورت بايد به اهل محل مراجعه كنند و درصورتی‌که هيچ راهى پيدا نشود قبل از رسيدن به محلی كه احتمال مى‌دهند ميقات باشد نذر مى‌كنند و احرام مى‌بندند.
حاجى مخيّر است نماز را در محلی كه ثواب فراوانى دارد (مانند روضه مطهره مسجدالنبی)، امّا مجبور است بر فرش سجده كند بجا آورد، يا درجایی كه ثواب كمترى دارد، ولى مى‌تواند بر سنگ سجده نمايد.
كسانى كه در ماه مبارك رمضان توفيق انجام عمره مفرده پيدا مى‌كنند، هرگاه جهت نماز اوّل وقت به مسجدالحرام يا مسجدالنبی بروند و قبل از زوال حمره به آن‌ها اصرار كنند كه افطار نمايند، مجاز هستند افطار كنند و روزه آن‌ها صحيح است و نيازى به قضا ندارد.
هرگاه از روى علم و عمد بدون احرام از ميقات بگذرد، بايد به ميقات بازگردد و مُحرم شود و اگر نتواند بازگردد حج او باطل است و بايد سال بعد بجا آورد.
كسى كه در غير ماه‌های حج به مکه رفته و عمره مفرده بجا آورده و تا ماه‌های حج در مکه مانده، بايد براى احرام عمره تمتّع به يكى از میقات‌های پنج‌گانه معروف برود و نمى‌تواند از «تنعيم» محرم شود.
هرگاه از سوى قاضى اهل سنّت حكم شود كه فلان روز عيد قربان است و ما يقين برخلاف آن نداشته باشيم، متابعت از آنان لازم است. بلكه اگر يقين برخلاف داشته باشيم (كه غالباً چنين يقينى حاصل نمى‌شود)، نيز بايد تبعيت كنيم و نيازى به احتياط نيست و حج صحيح است.
كسانى كه براى عمره مفرده به مکه مشرّف مى‌شوند و بايد به يكى از مواقيت معروفه بروند، نمى‌توانند بدون احرام از ميقات عبور كنند و اگر چنين كنند، واجب است به ميقات بازگردند و ازآنجا محرم شوند و اگر نتوانند برگردند، از همان‌جا كه هستند محرم مى‌شوند.
اگر شخصى معذور از رمی باشد و اطرافيان او مأيوس از برطرف شدن عذرش باشند، بايد با اجازه او برايش نايب بگيرند و بدون اذن كافى نيست.
اين حكم مخصوص مسافر است، ولى ديگران بر اساس قانون اوّلى هرروزى بخواهند مى‌توانند به‌قصد حاجت روزه‌بگیرند.
این کار جایز است; ولى اگر می‌خواهد از حج خود به‌طور کامل نتیجه بگیرد تمام اموال خود را پاک کند.
