مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

همسرش باید از او جدا شود و بر او حرام است و نیازى به طلاق ندارد.‌

در فرض سؤال روزه بگیرد و هرگاه شوهر از او خوردن غذا و ... را خواست انجام دهد و بعد قضای آن روز را بجا آورد.

هرگاه شوهر در حال بيمارى، همسرش را طلاق دهد و پيش از گذشتن يك سال (قمرى) از دنيا برود، زن با سه شرط از او ارث می‌برد: «اوّل» اين‏كه شوهر در همان مرض از دنيا برود. «دوم» اين‏كه زن بعد از طلاق و گذشتن عدّه، شوهر نكند. «سوم» آن‏كه طلاق به رضايت زن نباشد و اگر با رضايت او باشد، ارث بردنش مشكل است.

ادّعاى طلاق مزبور ظاهراً مسموع است.

می تواند به صورت مطلق شرط وکالت داشتن نماید.‌

وکالت با جنون باطل می‌شود ولى یکى از مجوّزات فسخ نکاح جنون است، هرچند بعد از ازدواج عارض شده باشد.

درصورتی‌که شوهرش حقّ شرعى خود را در مورد حضانت مطالبه کند و حاضر به طلاق باشد، نمی‌توان اجباراً صیغه طلاق را جارى کرد، ولى می‌توان مرد را وادار کرد که به مقدار متعارف به زن، حقّ دیدن بچه‌ها را بدهد و مرد باید از این امر امتناع نکند و مسئله حضانت غیر از مسئله حقّ دیدار است.

می‌تواند مهریه را تا زمان معیّنی هرچند بعد از طلاق به تأخیر بیندازد ولی در صورت فوت باید مهریه را به ورثه بپردازد.

رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.

هرگاه مرد يا زن به‌واسطه يكى از عيوب موجب فسخ نکاح، عقد را به هم زنند احتياجى به طلاق نيست، همان فسخ كافى است.

این موضوع احتیاج به شرط ندارد، ولی در هر صورت شرط مذکور اشکالی ندارد.‌

در صورتی که زوجه به قصد تبرع وجهی برای فک رهن پرداخته است و یا ملک مزبور به اندازه مبلغ فک رهن بیشتر بوده و یا مقدار ارزش ملک از مهریه بیشتر بوده چیزی نمی تواند مطالبه نماید ولی اگر ملک بیش از مهر نبوده و مبلغ مزبور جنبه وام یا مطالبه عوض داشته، می تواند مطالبه کند.‌