مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر ترس آن‌ها از سرایت بیمارى مزبور ازنظر پزشکى بجاست و پزشکان آن را تأیید می‌کنند، عسر و حرج در فرض بالا مسلّم است.

درصورتی‌که واقعاً به تشخیص حاکم شرع عسر و حرج حاصل شود، (مثلاً مرد در دسترس نباشد یا مدت را نبخشد) تفاوتى بین عقد انقطاعى و دائم نیست و حاکم شرع زوج را ملزم به بذل باقیمانده مدّت می‌کند و اگر زوج قبول نکند، حاکم شرع به‌عنوان ولىّ ممتنع باقیمانده مدّت را می‌بخشد و زوجه می‌تواند بعد از سپرى شدن عدّه شوهر کند.

در این‌گونه موارد مجاز هستند که پس از اسلام آوردن تا زمانی که توانایی کافی برای جدا شدن نداشته باشند با آن‌ها زندگی کنند.

هرگاه محرم در جایی قرار گيرد كه بوى خوش در انجام‌ باشد، بايد چيزى در برابر بينى خود بگيرد كه بوى خوش را استشمام نكند؛ مگر این‌که موجب عسر و حرج شود، ولى اگر از محلی بگذرد كه بوى بد در آنجاست، نبايد بينى خود را بگيرد، امّا مى‌تواند به‌سرعت ازآنجا بگذرد.

اگر ناچار شود لباسى كه بوى خوش مى‌دهد بپوشد، يا غذايى كه بوى خوش دارد بخورد، بايد چيزى در برابر بينى خود قرار دهد كه بوى خوش را استشمام نكند؛ مگر این‌که موجب عسر و حرج شود.

منظور عُسر و حرج شخصى است.

درصورتی‌که عسر و حرج دارد می‌توانند برنگردند.

درصورتی‌که حاكم شرع مصلحت را در تعزير و حبس بداند مانعى ندارد؛ ضمناً مستأجر هم نبايد گرفتار عسر و حرج شديد باشد، در اين صورت بايد ضرب‌الاجلی براى او تعيين كند.